Σταύρωσις εἷλε κήρυκα Χριστοῦ Πέτρον,
Τομὴ δὲ Παῦλον, τὸν τεμόντα τὴν πλάνην.
Τλῆ ἐνάτῃ Σταυρὸν Πέτρος εἰκάδ' ἄορ δέ γε Παῦλος.
Ὁ Πέτρος καταγόταν ἀπὸ τή Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦταν γιός τοῦ Ἰωνᾶ, ἀδελφὸς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα τοῦ Πρωτόκλητου. Ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἀνδρέας ἦταν ψαράδες στή λίμνη Γεννησαρέτ. Εἶχε νυμφευθεῖ στήν Καπερναούμ, ὅπου ἕμενε οἰκογενειακὰ μαζὶ μὲ τὴν πεθερὰ του. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ τὸ Εὐαγγέλιο, ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἔφθασε στή λίμνη τῆς Γεννησαρὲτ συνάντησε τοὺς δύο ἀδελφοὺς Πέτρο καὶ Ἀνδρέα οἱ ὁποῖοι ἔριχναν τὰ δίχτυα τους. Ἀμέσως μετὰ τὴν κλῄσῃ τους, ἄφησαν τὰ δίχτυα καί τίς οἰκογένειές τους καὶ Τὸν ἀκολούθησαν. Ψαρὰς στό ἐπάγγελμα, ἦταν τύπος αὐθόρμητος, ὁρμητικός, καὶ τή ζωή του κοντὰ στό Χριστὸ τή μαθαίνουμε ἀπὸ τὰ τέσσερα Εὐαγγέλια, ἐνῶ τὴν ἀποστολικὴ του δράση, ἀπό τίς πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Ἔγραψε καὶ δύο Καθολικὲς Ἐπιστολές, μέσα στίς ὁποῖες νά τὶ προτρέπει τοὺς χριστιανούς: «Νήψατε, γρηγορήσατε, ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίη» (Ἅ΄ Πέτρου, ε΄ 8). Δηλαδὴ ἐγκρατευθεῖτε, γίνετε ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοί. Διότι ὁ ἀντίπαλος καὶ κατήγορος σας ὁ διάβολος, σὰν λιοντάρι πού βρυχάται, περιπατεῖ μὲ μανία καὶ ζητάει ποῖον νά τραβήξει μακριὰ ἀπὸ τὴν πίστη καὶ νά τὸν καταπίει. Μετὰ τὴν Ἀναλήψη τοῦ Κυρίου, ὁ Πέτρος, δίδαξε τὸ Εὐαγγέλιο στήν Ἰουδαία, στήν Ἀντιόχεια, στόν Πόντο, στήν Γαλατία, στήν Καππαδοκία, στήν Ἀσία καὶ τή Βιθυνία. Κατὰ τὴν παράδοση (πού σημαίνει ὅτι δέν εἶναι ἀπόλυτα ἱστορικὰ διασταυρωμένο) ἔφτασε μέχρι τὴν Ῥώμη, ὅπου ἐπὶ Νέρωνος (54-68μ.Χ.) ὑπέστη μαρτυρικὸ θάνατο, ἀφοῦ τὸν σταύρωσαν χιαστί, μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω περὶ τὸ ἔτος 64 μ.Χ.
Ὁ δὲ Παῦλος γεννήθηκε στήν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας σὲ ἕνα χωρίο πού ὀνομάζεται Γίσχαλα καὶ στήν ἀρχὴ ἦταν σκληρὸς διώκτης τοῦ Χριστιανισμοῦ. Τὸ 36 μ.Χ. περίπου, ὅταν κάποτε μετέβαινε στή Δαμασκὸ γιά νά διώξει καὶ ἐκεῖ χριστιανούς, ἔγινε θαῦμα στό ὁποῖο φανερώθηκε ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος τὸν πρόσταξε νά πάει στον Ἀνάνια ὁ ὁποῖος τὸν κατήχησε καὶ τὸν βάπτισε. Ἔτσι, ἔγινε ὁ μεγαλύτερος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα καὶ τὴν ζωὴ του γι’ αὐτό. Ὀνομάστηκε ὁ πρῶτος μετὰ τὸν Ἕνα καὶ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, λόγῳ τῶν τεσσάρων μεγάλων ἀποστολικῶν περιοδειῶν του. Εἶναι ὁ ἰδρυτὴς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Συνέγραψε 14 ἐπιστολὲς πρός τίς Ἐκκλησίες τίς ὁποῖες ἐκεῖνος ἵδρυσε. Τή ζωῇ του μὲ τίς περιπέτειές του θὰ τὰ δεῖ κανείς, ἂν μελετήσει τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ἀλλὰ καί τίς 14 Ἐπιστολὲς του στήν Καινὴ Διαθήκη. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θέλει κάθε χριστιανός, ὅπως καὶ ὁ ἴδιος, νά αἰσθάνεται καὶ νά λέει: «ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἑμοὶ Χριστός» (Πρὸς Γαλάτας β΄ 20). Δηλαδή, δὲ ζῶ πλέον ἑγώ, ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ ζεῖ μέσα μου ὁ Χριστός. Καὶ ἄκομα, «τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός» (Πρὸς Κολασσαεὶς γ΄ 11). Νά διευθύνει, δηλαδή, ὄλες τίς ἐκδηλώσεις τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς μας ὁ Χριστός. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὑπέστη μαρτυρικὸ θάνατο (χωρὶς νά εἶναι ἀπόλυτα ἱστορικὰ διασταυρωμένο) δι’ ἀποκεφαλισμοὺ στή Ῥώμη μεταξὺ τῶν ἐτῶν 64 - 67 μ.Χ.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῆ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι,
καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας, τὴν κορυφὴν τῶν Μαθητῶν σου Κύριε, προσελάβου εἰς ἀπόλαυσιν, τῶν ἀγαθῶν σου καὶ ἀνάπαυσιν, τοὺς πόνους γὰρ ἐκείνων καὶ τὸν θάνατον, ἐδέξω ὑπὲρ πᾶσαν ὁλοκάρπωσιν, ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια.
