Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Μεγάλα εἶναι καὶ ξεπερνοῦν τὴν ἀνθρωπίνη λογικὴ τὰ χαρίσματα πού μᾶς δώρισε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αὐτὸ ἂς χαροῦμε ὅλοι μαζὶ καὶ σκιρτώντας ἀπὸ ἀγαλλίαση ἂς ἀνυμνήσουμε τὸν Κύριό μας. Γιατὶ ἡ σημερινὴ ἡμέρα εἶναι γιά μᾶς ἑορτὴ καὶ πανηγύρι. Ὅπως δηλαδὴ διαδέχονται ἡ μιά τὴν ἄλλη οἱ ἐποχὲς καὶ οἱ κινήσεις τοῦ ἡλίου, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ στήν Ἐκκλησία ἡ μία ἑορτὴ διαδέχεται τὴν ἄλλη καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἀπ’ τή μιά πηγαίνουμε στήν ἄλλῃ. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἐορτάσαμε τὸν Σταυρό, τὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασῃ, καὶ ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ τὴν Ἀναλήψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στούς οὐρανούς. Σήμερα φθάσαμε στήν κορυφὴ τῶν ἀγαθῶν, σ’ αὐτὴν τὴν κορωνίδα τῶν ἑορτῶν, βρισκόμαστε πιὰ στην πραγματοποίηση τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Κυρίου. «Γιατὶ ἂν φύγω –λέει- θὰ σᾶς στείλω ἄλλον Παράκλητο, καὶ δεν θὰ σᾶς ἀφήσω ὀρφανούς». (Ἰωάν. 16,6). Βλέπετε τὸ πατρικὸ Του ἐνδιαφέρον; Βλέπετε τὴν ἀνεκφράστη φιλανθρωπία Του; Πρὶν λίγες ἡμέρες ἀνελήφθη στόν οὐρανό, κάθισε στόν βασιλικὸ θρόνο, στά δεξιὰ τοῦ Πατρός, καὶ σήμερα μᾶς στέλνει ὡς δῶρο τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο μᾶς χορηγεῖ ἄπειρα οὐράνια ἀγαθά. Γιατί, πές μου, ποιό ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ ποῦ συμβάλλουν στή σωτηρία μας δέν μᾶς δόθηκε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα;
Μὲ τή χάρη Του ἁπαλλασσόμαστε ἀπ’ τή δουλείᾳ τοῦ διαβόλου, καλούμαστε στήν ἐλευθερία τοῦ Χριστοῦ, ὁδηγούμαστε στήν οὐράνια υἱοθεσία, ἀναγεννιόμαστε ἀπ’ τὴν ἀρχὴ καὶ ξεφορτωνόμαστε τὸ βαρὺ καὶ δυσβάστακτο φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν μας. Μὲ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βλέπουμε νά ὑπάρχουν τόσοι ἱερεῖς κι ἔχουμε τάγματα διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπ’ τὴν πηγὴ αὐτὴ πήγασαν πλούτη προφητειῶν καὶ χαρίσματα ἰάσεων καὶ ὅλα τὰ ἄλλα πού συνήθως στολίζουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα προέρχονται. Καὶ φωνάζει ὁ Παῦλος καὶ λέει: «Για ὅλα αὐτὰ τὰ χαρίσματα ἐνεργεῖ τὸ ἕνα καὶ μοναδικὸ Πνεῦμα, ποὺ τὰ μοιράζει ὅπως θέλει στόν καθένα χωριστά» (Α’ Κορ. 12,11).
«Ὅπως θέλει», λέει, ὄχι ὅπως ἔχει διαταχθεῖ. «Μοιράζει», καὶ δέν μοιράζεται. Ἔχει ἐξουσία, καὶ δεν ἐξουσιάζεται. Γιατὶ ὁ Παῦλος λέει πως ἔχει καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὴν ἴδια ἐξουσία, ποὺ ἔχει καὶ ὁ Πατήρ. Κι ὅπως εἶπε για τὸν Πατέρα «ὁ Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος πού ἐνεργεῖ παντοῦ καὶ πάντα» (Α’ Κορ. 12,6), ἔτσι λέει καὶ για τὸ Ἅγιο Πνεῦμα «για ὅλα αὐτὰ τὰ χαρίσματα ἐνεργεῖ τὸ ἕνα καὶ μοναδικὸ Πνεῦμα, ποὺ τὰ μοιράζει ὅπως θέλει στόν καθένα χωριστά». Εἶδες τελεία ἐξουσία ποῦ ἔχει; Γιατὶ ὅσα πρόσωπα ἔχουν τὴν ἴδια φύσῃ καὶ οὐσία εἶναι φανερὸ ὅτι ἔχουν καὶ τὴν ἴδια ἐξουσία, καὶ ὅσα ἔχουν τὴν ἴδια ἀξία, σ’ αὐτὰ μία εἶναι ἡ δύναμη καὶ ἡ ἐξουσία.
Χάρη στή δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἁπαλλαχτήκαμε ἀπό τίς ἁμαρτίες, μ’ αὐτὴν ξεπλύναμε τὴν ψυχὴ μας ἀπὸ κάθε ῥύπο. Μὲ τή δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐνῶ ἤμασταν ἄνθρωποι, γίναμε ἄγγελοι, ὅσοι βέβαια θελήσαμε νά μᾶς βοηθήσει ἡ χάρη Του, χωρὶς νά ἀλλάξει ἡ φύσῃ μας, ἀλλά, κι αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ ἀξιοθαύμαστο, διατηρήσαμε τὴν ἀνθρωπίνη φύσῃ μας καὶ μ’ αὐτὴ ἐπιδείξαμε ἀγγελικὴ συμπεριφορά. Τόσο μεγάλη εἶναι λοιπὸν ἡ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Καὶ ὅπως ἡ πραγματικὴ φωτιὰ ὅταν δεχτεῖ τὸν μαλακὸ πηλὸ τὸν καθιστᾶ σκληρὸ κεραμίδι, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ ἡ φωτιὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν δεχτεὶ μιά ψυχή συνετή, ἀκόμη κι ἂν τή βρεῖ πιὸ μαλακή κι ἀπ’ τὸν πηλό, τὴν κάνει πιὸ γερὴ κι ἀπ’ τὸ σίδερο. Καὶ κάνει ξαφνικὰ πιὸ καθαρὸ ἀπ’ τὸν ἤλιο ἐκεῖνον πού ἕως τώρα ἦταν μολυσμένος ἀπ’ τὴν ἀκαθαρσία τῶν ἁμαρτιῶν.[...]
«Μὲ τή δύναμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ», λέει, «καὶ μὲ τή χάρη τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ μας». Εἶδες, ἀγαπητέ, τή δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Εἶδες ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐξαφάνισε ὄλες αὐτές τίς κακίες, καὶ ὅτι ἐκείνους ποῦ ἤταν προηγουμένως ὑποδουλωμένοι στίς ἁμαρτίες τους, τοὺς ἀνέβασε ξαφνικὰ σὲ τόσο ὑψηλὲς τιμές;
