Στὶς 8 Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ καὶ ἑορτάζει τὴν Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ ὅλων τῶν Ἀγγελικῶν τάξεων.Οἱ Ἄγγελοι εἶναι ἀσώματοι καὶ ἄυλοι. Ὑμνοῦν τὸν Θεὸ ἀκατάπαυστα. Περικυκλώνουν τὸν Θρόνο τοῦ Θεοῦ στὸν Οὐρανό, ἀλλὰ στέκονται μὲ δέος καὶ φόβο καὶ σεβασμό, μὴ δυνάμενοι νὰ ἀτενίσουν τὸν Θεὸ κατὰ πρόσωπο. Γι' αὐτὸ καὶ καλύπτουν μὲ τὶς πτέρυγές τους τὸ πρόσωπό τους.Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει ἰδιαίτερη θέση καὶ σημασία γιὰ τοὺς πιστούς, ποὺ θὰ τὴν ἐξηγήσουμε στὴν συνέχεια :Ὁ Θεὸς καὶ Δημιουργος τοῦ σύμπαντος κόσμου, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ὁρατὸ καὶ ὑλικὸ κόσμο, δημιούργησε καὶ τὸν ἄυλο καὶ ἀόρατο Ἀγγελικὸ κόσμο, ὡς Ποιητὴς «ὁρατῶν τὲ πάντων καὶ ἀοράτων», καθὼς ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας.
Συγκεκριμένα δημιούργησε δέκα Τάγματα Ἀγγέλων, τὰ ἐννέα ἀπὸ τὰ ὁποία ἔχουν τὶς ἑξῆς ὀνομασίες: «Σεραφίμ», «Χερουβίμ»,«Δυνάμεις»,«Ἐξουσίαι», «Άρχαί»,«Κυριότητες», «Θρόνοι», «Ἀρχάγγελοι» καὶ «Ἄγγελοι». Ὁἐπικεφαλῆς ὅμως τοῦ δεκάτου τάγματος, ὁ Ἑωσφόρος, ἐπειδὴ ὑπερηφανεύθηκε κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τόλμησε νὰ πεῖ ὅτι θὰ βάλη τὸν θρόνο του ἐπάνω στὶς νεφέλες καὶ ὅτι θὰ γίνει ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Θεό, γι' αὐτὸ καὶ ἐξέπεσε ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ στὰ καταχθόνια - σὰν ἀστραπὴ - ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀλαζονεία καὶ τὴν ἔπαρσή του καὶ ἔγινε ὁ διάβολος, ὁ ἀντίπαλος καὶ πολέμιος τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Τότε ὁ Θεὸς ἔταξε τὸν Μιχαὴλ νὰ εἶναι ὁ πρῶτος ἀνάμεσα στὰ Ἀγγελικὰ Τάγματα, γιὰ τὴν πολλή του κηδεμονία ποὺ ἐπέδειξε πρὸς τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων καὶ γιὰ τὴν πολλὴ πιστότητα πρὸς τὶς βουλὲς καὶ τὰ προστάγματά Του, διότι ἐκεῖνος ἦταν ποὺ συγκέντρωσε τοὺς χοροὺς τῶν Ἀγγέλων καὶ φώναξε τὸ «Πρόσχωμεν» ποὺ σημαίνει «ἂς προσέξωμε» νὰ μὴ πέσωμε ἀπὸ τὸ φῶς στὸ σκοτάδι, ὅπως ἔπεσε πρὶν λίγο ὁ σατανᾶς γιὰ τὴν πολλή του ὑπερηφάνεια.
Ἔκτοτε ὅσοι δὲν παρασύρθηκαν στὴν πτώση, ἀλλὰ «ἐν ὁμονοία, ἑνώσει καὶ φόβω Θεοῦ» ἔμειναν σταθεροί, παρέμειναν συγχρόνως καὶ ἄτρεπτοι πλέον στὸ ἀγαθὸ καὶ στὴν ὑπακοὴ πρὸς τὸν Κτίστη καὶ Δημιουργό τους.
Γι' αὐτὴ τὴν μοναδική του συμβολὴ ὁ Μιχαὴλ κατέχει τὴν πρώτη καὶ κυρίαρχη θέση ἀνάμεσα στοὺς Ἀρχαγγέλους, ποὺ ξεχωρίζει καὶ στὴν Παλαιὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη. Ἔδειξε πολλὲς εὐεργεσίες καὶ χάριτες στὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, ὅπως γνωρίζουμε καὶ ὅπως διαπιστώνουμε καθημερινὰ στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Τὸν συναντᾶμε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. π.χ. ὅταν ὁ Ἀβραὰμ μέλλει νὰ θυσιάσει τὸν Ἰσαάκ, στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, στὸν Ἠλία, στὸν Λώτ, γιὰ νὰ τὸν σώσει ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ καταστρέψει τὰ Γόμορα, στὸν Πατριάρχη Ἰακώβ, στὸν μάντη Βαρλαὰμ καὶ ἄλλου. Ἐπίσης ὁ Μιχαήλ, ἦταν αὐτὸς ποὺ ὁδήγησε τὸ λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ φυγὴ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Τὸν Γαβριὴλ συναντᾶμε στὴν Καινὴ Διαθήκη, ὅπως στὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου καὶ ἄλλου. Στὴν μνήμη, λοιπόν, τῶν ἀποστολῶν καὶ τοῦ ἔργου ποῦ ἐπιτελοῦν οἱ ἄγγελοι, ἡ Ἐκκλησία μας ὅρισε τὴ γιορτὴ τῆς 8ης Νοεμβρίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς ἀνάρχου Τριάδος λειτουργοὶ οἱ ἀσώματοι, τῶν ἀκαταλύπτων οἱ πρῶτοι, μυστηρίων ἐκφάντορες, σὺν Θρόνοις Χερουβεὶμ καὶ Σεραφείμ, Δυνάμεις Ἐξουσίαι καὶ Ἀρχαί, Κυριότητες Ἀρχάγγελοι οἱ λαμπροί, καὶ Ἄγγελοι ὑμνείσθωσαν. Δόξα τῷ ὑποστήσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ καταλάμποντι, δόξα τῷ ὑμνουμένῳ δι’ ὑμῶν, τρισαγίοις ᾄσμασι.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγωv, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.
Κοντάκιον
Ἦχος β’.
Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ, λειτουργοῖ θείας δόξῃς, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγοί, καὶ ἀρχηγοὶ Ἀσωμάτωv, τὸ συμφέροv ἡμῖv αἰτήσασθε, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, ὡς τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγοι.
