Ἡ Δημογραφική κατάρρευση τῆς Πατρίδας μας…!

                    Ἀντώνιος Εὐαγ. Ἀντωνίου, Προέδρου τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π.

Πίνακας Γεννήσεων καί θανάτων τῆς φιλτάτης Πατρίδας μας, ἀπό τήν «Ἑλληνική Στατιστική Ἀρχή» (ΕΛΣΤΑΤ), γιά τήν ἑξαετία 2011–2016.

Τά στοιχεῖα εἶναι ἐφιαλτικά. Ἡ Ἑλλάδα μεταβάλλεται σέ χώρα γερόντων. Ἡ πολιτεία πρέπει νά ἐξετάσει σέ βάθος τό πρόβλημα καί ἄμεσα νά ἐνισχύσει τό θεσμό τῆς Οἰκογενείας δίνοντας κίνητρα γιά τή γέννηση περισσοτέρων παιδιῶν. Κι ὅμως, τό μεγαλύτερο, τό δυσκολότερο, τό πιό ἐπικίνδυνο καί καταστροφικό πρόβλημα τῆς Πατρίδας μας, τό Δημογραφικό, οὐδείς ὑπεύθυνος ἐγγίζει οὐσιαστικά. Οὔτε ἡ Πολιτεία, οὔτε οἱ Δῆμοι καί οἱ Κοινότητες...! Ὁδηγούμεθα ἀμέριμνοι, ἐθελοτυφλοῦντες καί ἀδιάφοροι εἰς τό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ. Τά Χωριά ἐρήμωσαν. Κάπου-κάπου σαλεύει ἀργά-ἀργά στό δρόμο κάποιο Γεροντάκι ἤ κάποια Γριούλα. Παλαιότερα μέσα στό Ἱερό, στό Ἅγιο Βῆμα τοῦ Ἱ. Ναοῦ, δέν χωροῦσαν τά ἀγοράκια διά νά κρατοῦν τίς λαμπάδες καί τά ἑξαπτέρυγα. Τώρα ἕνας γέρος ἐπίτροπος βαστάει τή λαμπάδα τρέμοντας καί προσέχοντας, νά μήν πέσει μπροστά ἀπό τό Εὐαγγέλιο πού κρατεῖ ὁ Ἱερεύς κατά τήν εἴσοδο. Τά Ἀναλόγια, καί τά δύο, δεξιά καί ἀριστερά, ἦσαν ἀσφυκτικά γεμάτα ἀπό Ψάλτες καί παιδιά. Τώρα, ἕνας ψάλτης, συνήθως ἀπό ἄλλο χωριό, μισθωτός καί μόνος του.

Ἡ κατάρρευση τοῦ Ἀσφαλιστικοῦ Συστήματος συνδέεται ἄμεσα μέ τό ὑπ’ ἀριθμόν 1 ἑλληνικό Πρόβλημα, τό Δημογραφικό. Ἐξ αἰτίας τῆς ὑπογεννητικότητας ἔχει ἀνατραπεῖ ὁ συσχετισμός ἐργαζομένων καί συ-νταξιούχων. Ἤδη ἡ σχέση, ἀπό 4 ἐργαζομένους πρός 1 συνταξιοῦχο, ἔχει καταπέσει σχεδόν στό 1 πρός 2!

Χωρίς περιστροφές οἱ Πολύτεκνες καί Τρίτεκνες Οἰκογένειες, ἀλλά καί οἱ ἄγαμες μητέρες, ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ εἰς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Οἱ γεννήσεις εἰς τήν Πατρίδα μας μειώνονται συνεχῶς καί ἐπι-κινδύνως. Καί σάν νά μήν ἔφθα-νε αὐτό, ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐκτρωμένα ἔμβρυα κάθε χρόνο καταλήγουν στά ἀπόβλητα τῶν Γυναικολογικῶν­ κλινικῶν τῶν πόλεων τῆς Ἑλλάδος. Τό κόστος τῶν Ἐκτρώσεων,­ δυστυχῶς, κα-λύπτει τό Κράτος. Τό κόστος, ὅμως, τῶν Γεννήσεων ἀφίεται εἰς τό βαλάντιον τῶν νέων ἀνθρώ-πων, πού εἶναι τό πλεῖστον ἐξ αὐτῶν ἄνεργοι­...!

Εἶναι ἄκρως ἀπογοητευτικοί οἱ ἀριθμοί τῆς ἐξελίξεως τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἑλλάδας μας. Οἱ ἁρμόδιοι καί ὑπεύθυνοι πάντο-τε τήν ἀρμέγουν ἕως ὅτου τήν ἀποτελειώσουν…! Δυστυχῶς, ἡγε-τικές μορφές τοῦ ἠθικοῦ ἀναστή-ματος ἑνός Καποδίστρια ἤ ἑνός Κολοκοτρώνη ἐκλείπουν, ἀλλά κι ἄν ἐμφανισθοῦν θά τούς φυλακί-σουν ἤ θά τούς δολοφονήσουν, ὅπως ἔπραξαν καί τότε!

Ὁ Σύλλογός, «Πανελλήνια Ἕνωση Φίλων τῶν Πολυτέκνων» (Π.Ε.ΦΙ.Π.) συμπληρώνει σχεδόν μισόν αἰῶνα ζωῆς καί δράσεως (1969–2017). Τά ἑκάστοτε Διοικητικά του Συμβούλια εἶχαν ἐπισκεφθῆ, κατά τό παρελθόν, Πρωθυπουργούς, ἁρμοδίους Ὑπουργούς καί Βουλευτάς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, μέ τήν συμμετοχή πάντοτε καί τοῦ γράφοντος τό παρόν Σημείωμα, ἀπό τό 1969 ἕως σήμερα, ὡς Προέδρου των. Ἐθέταμε τά προβλήματα τῶν ἀπόρων Πολυτέκνων Οἰκογενειῶν. Μᾶς ἐδέχοντο μετ’ εὐγενείας καί μᾶς ἐβεβαίωναν ὅτι θά ἔλυναν ἄμεσα τά δίκαια αἰτήματα πού γραπτῶς ἐθέταμε διά τίς ἄπορες κυρίως ἐξ αὐτῶν οἰκογένειες. Ἐκτός ἐλαχίστων, ὅπως εἶναι ἐπί παραδείγματι τό θέμα τῶν μετεγγραφῶν τῶν παιδιῶν τῶν Πολυτέκνων καί Τριτέκνων, φοιτητῶν καί σπουδαστῶν εἰς τά Ἀνώτατα καί Ἀνώτερα Πνευματικά Ἱδρύματα καί φοιτή-σεώς τους πλησίον τῆς μονίμου κατοικίας των (πού καί αὐτές στίς μέρες μας ὁλοένα καί περιορίζονται), τίποτε ἄλλο δέν ἔγινε…!

Ἄς εὐχηθοῦμε ὁ Πανάγαθος Θεός νά φωτίσει τούς κρατοῦντες αὐτοῦ τοῦ τόπου να ἐγκύψουν μέ συνείδηση καί σοβαρότητα στά μείζονα ζητήματα τῆς Χώρας μας καί ἰδιαίτερα στό ὑπ’ ἀρ. 1, τό Δημογραφικό, πού ἀφορᾶ τήν ἐπιβίωσή μας ὡς Ἔθνος.