ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΕΡΑΝΤΖΙΩΤΙΣΣΑ

8Τὸ ἱερὸ Μητροπολιτικὸ παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας Νεραντζιώτισσας βρίσκεται στὰ ριζὰ τοῦ λόφου τοῦ Πέλικα στὸ Μαρούσι, πλησίον τῶν παρεκκλησίων τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Πέλικα ἀφ'ἑνός, καὶ τοῦ ὁμώνυμου σταθμοῦ τοῦ Ἠλεκτρικοῦ καὶ Προαστιακοῦ σιδηροδρόμου ἀφ'ἑτέρου. Πιθανῶς ὀνομάστηκε Νεραντζιώτισσα λόγω τῆς καλλιέργειας νεραντζιῶν στὴ γύρω περιοχή.
Χτίστηκε – βάση ἐγχάρακτης ἀναφορᾶς στὸ ὑπέρθυρο τοῦ νάρθηκα – τὸ ἔτος 1578. Μάλιστα στὸν χῶρο αὐτὸ ποὺ ἀποτελοῦσε τὸ κέντρο τοῦ οἰκισμοῦ κατὰ τὴν ἀρχαιότητα καὶ τοὺς Βυζαντινοὺς χρόνους, πρὶν μεταφερθεῖ τὴν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας πιὸ ἀνατολικά, ὑπῆρχε ὁ ναὸς τῆς Ἁμαρυσίας Ἀρτέμιδος καὶ κατόπιν παλαιοχριστιανικὸς ναός, ἴχνη τοῦ ὁποίου διακρίνονται μέχρι σήμερα. Στὸν κυρίως ναὸ καὶ τὸ ἱερὸ βῆμα σώζεται μέρος τοῦ τοιχογραφικοῦ διάκοσμου τοῦ 18ου αἰώνα, ἔργο δύο ἁγιογράφων. Ὁ μεταγενέστερος νάρθηκας δὲν φέρει ἴχνη τοιχογραφιῶν παρὰ μόνο τὴν παράσταση τῆς Θεοτόκου “ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ” στὴ μικρὴ κόγχη τοῦ ὑπέρθυρου. Ἡ ἐπιγραφὴ αὐτὴ καθὼς καὶ αὐτὴ τοῦ τέμπλου “Η ΕΛΠΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ” προσέδωσαν τὶς ἐπωνυμίες στὴν Παναγία Νεραντζιώτισσα “Ὁδηγήτρια” καὶ “Ἐλπὶς τῶν Χριστιανῶν”. Ἐπίσης σώζονται καὶ μαρμάρινα μέλη προερχόμενα ἀπὸ παλαιοχριστιανικὸ Ναό.
Σταθμὸ γιὰ τὴν ἱστορία τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἁμαρουσίου γενικότερα ἀποτελεῖ ἡ εὐλογημένη παρουσία ὡς ἐφημερίου του ὁσίας βιωτῆς Ἱερομονάχου Ἀθανασίου Χαμακιώτη. Ὁ μακαριστὸς Γέρων π. Ἀθανάσιος τοποθετήθηκε ἐφημέριος στὴ Νεραντζιώτισσα τὸ 1936 καὶ ποίμανε τὸ μικρό του ποίμνιο μέχρι τὸ 1963. Ἀνεπανάληπτες ἔχουν μείνει οἱ Θεῖες Λειτουργίες καὶ οἱ Ἀκολουθίες ποὺ τελοῦσε, ἡ φιλανθρωπία τοῦ καθὼς καὶ ἀμέτρητο εἶναι τὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀνεπαύθησαν στὸ πετραχήλι του.
Σήμερα στὸ Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας Νεραντζιώτισσας, κατόπιν ἐπιθυμίας τοῦ Σέβ. Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἁμαρουσίου καὶ Ὠρωποὺ κ. Κυρίλλου, τελοῦνται καθημερινῶς οἱ Ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ ἡ Θεία Λειτουργία.
Πανηγυρίζει τὴν 8η Σεπτεμβρίου, ἑορτὴ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου


Εκτύπωση   Email