«Ἔρραναν μύρα μετὰ δακρύων, ἐπὶ τὸ μνῆμα σου αἱ Γυναῖκες, καὶ ἐπλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα αὐτῶν, ἐν τῷ λέγειν·Ἀνέστη ὁ Κύριος».
Χριστῷ φέρουσιν αἱ Μαθήτριαι μύρα.
Ἐγώ δέ ταύταις , ὕμνον ὡς μύρον φέρω.
Μυροφόρες εἶναι οἱ γυναῖκες πού ἀκολουθοῦσαν τὸ Κύριο μαζὶ μὲ τή Μητέρα Του, ἔμειναν μαζὶ της κατὰ τὴν ὥρα τοῦ σωτηριώδους πάθους καὶ φροντίσαν νά ἀλείψουν μὲ μύρα τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. Ὅταν δηλαδὴ ὁ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Νικόδημος ζήτησαν κι' ἔλαβαν ἀπὸ τὸ Πιλάτο τὸ δεσποτικὸ σῶμα, τὸ κατέβασαν ἀπὸ τὸ σταυρό, τὸ περιέβαλαν σὲ σινδόνια μαζὶ μὲ ἐκλεκτὰ ἀρώματα, τὸτοποθέτησαν σὲ λαξευτὸ μνημεῖο κι' ἔβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στή θύρα τοῦ μνημείου, παρευρίσκονταν θεωρώντας κατὰ τὸν εὐαγγελιστῇ Μάρκο ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία πού καθόταν ἀπέναντι τοῦ τάφου. Ἄλλη Μαρία ἐννοοῦσε ὁπωσδήποτε τή Θεομήτορα. Δεν παρευρισκόταν μόνο αὐτές, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἄλλες γυναῖκες ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Λουκᾶς.
«Ταῖς μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα·Τὰ μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστὸς δὲδιαφθορᾶς ἐδείχθη ἀλλότριος·ἀλλὰ κραυγάσατε·Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος».
