«Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως»

 

                                                                                                       Ἁγίου Λουκᾶ, ἐπισκόπου Κριμαίας

agios LoukasἌς προσκυνήσουμε τὸ ὑποπόδιο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ μὲ ὅλη τὴν ψυχὴ μας. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἁπαλὸς ζυγὸς τοῦ Χριστοῦ, νά ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τοῦ μαρτυρίου καὶ τῶν διωγμῶν ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ ἐκεῖ ὅπου αἰώνια λάμπει ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ μας.
«Δεῦτε πρὸς μὲ πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, καγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τὸν ζυγόν Μου ἐφ' ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ' Ἑμοῦ, ὅτι πρᾶός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. ΙΑ.28 – 30).
Μεγάλη εἶναι ἡ ἀγκαλιὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τόσο μεγάλη πού δέν μποροῦμε νά φανταστοῦμε. Ὁ Κύριος ἔχει στήν ἀγκαλιὰ Του ὅλους ὅσους ὑποφέρουν στή ζωὴ τους ἀπό τίς θλίψεις καί τίς στενοχώριες. Τὶ βάθος ἔχει ἡ καρδία Του καὶ πόσο δυνατὴ εἶναι ἡ ἀγάπη Του, ἀφοῦ μπορεῖ ὅλους αὐτούς πού κοπιάζουν καὶ εἶναι φορτωμένοι νά τοὺς ἀναπαύσει, νά τοὺς παρηγορήσει καὶ νά τοὺς δώσει δύναμη νά ὑπομένουν τίς θλίψεις καὶ νά μὴν ἀπελπίζονται ὅταν ἀδικοῦνται στή ζωὴ τους!...
Εἶναι ὅμως παράξενος ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ἐπιχειρεῖ νά τὸ κάνει! Μᾶς προτείνει νά ἀφήσουμε τὸν ἀνυπόφορο γιά πολλοὺς ζυγὸ τῆς ζωῆς καὶ νά σηκώσουμε ἐπάνω μας ἕναν ἄλλο ζυγό: ἄγνωστο στόν κόσμο, ἁπαλό, ἀγαθὸ καὶ ἐλαφρό, δικὸ Του ζυγό. Ὅταν λέμε ζυγό, ἐννοοῦμε καταστάσῃ στήν ὁποίᾳ βρίσκεται ἕνας δοῦλος. Τὴν καταστάσῃ βέβαια αὐτή δέν τὴν θεωροῦμε καθόλου εὐχάριστη. Τὸν δικὸ Του ὅμως ζυγὸ ὁ Κύριος τὸν ὀνομάζει ἁπαλὸ καὶ ἐλαφρό.
Πῶς νά τὸ καταλάβουμε; Γιατὶ εἶναι ἁπαλὸς καὶ ἐλαφρὸς ὁ ζυγὸς τοῦ Χριστοῦ; Μήπως ἐπειδὴ ζυγὸ ὀνομάζει τὸν θεῖο νόμο τῆς ἀγάπης Του τὸν ὁποῖο δίνει στόν κόσμο, στόν κόσμο ὁ ὁποῖος σχεδὸν καθόλου δέν σκέφτεται τὴν ἀγάπη; Ἢ ἐπειδὴ ὁ δικὸς Του λόγος τῆς ἀγάπης ἄνοιξε γιά τὴν ἀνθρωπότητα, ποῦ ζοῦσε χωρὶς ἀγάπη, ἕναν καινούριο κόσμο, ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο λάμπει τὸ θεῖο φῶς τῆς ἀγάπης, ποῦ διαλύει τὸ ὁποιοδήποτε σκοτάδι; Δέν εἶναι μεγάλη χαρὰ νά βγοῦμε ἀπὸ τὸ σκοτάδι στό φῶς; Δέν θὰ σκιρτήσει ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου ὅταν θὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σκοτάδι καὶ θὰ καταλάβει ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τὸν κρατᾶ στήν ἀγκαλιὰ Του;
Ἀλλά τί ἐπιτελοῦς σημαίνει ζυγὸς τοῦ Χριστοῦ; Σημαίνει νά ζοῦμε σύμφωνα μὲ τίς ἐντολὲς Του. Νά εἴμαστε ταπεινοὶ καὶ πρᾶοι, νά διψᾶμε καὶ νά πεινᾶμε τὴν ὑψίστη ἀλήθεια. Νά εἴμαστε ἐλεήμονες καὶ καθαροί τῇ καρδίᾳ. Νά μᾶς κακολογοῦν καὶ νά μᾶς διῴκουν γιά τὴν πίστη στόν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ καὶ γιά τὴν ἀγάπη Του. Ναί, αὐτὸ καὶ μόνο αὐτὸ σημαίνει ὁ ἁπαλὸς ζυγὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ ἐλαφρὸ φορτίο Του. Τή δύναμη γιά νά τὰ σηκώσουμε μᾶς τή δίνει ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ὑψώνεται πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὸν φωτίζει, ὁ Σταυρὸς πάνω στόν ὁποῖο ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὑπέφερε τὰ πάθη καὶ ἔδωσε τὴν ζωὴ Του γιά νά ζεῖ ὁ ἄνθρωπος.
Ἂς προσκυνήσουμε τὸ ὑποπόδιο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ μὲ ὅλη τὴν ψυχὴ μας. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἁπαλὸς ζυγὸς τοῦ Χριστοῦ, νά ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τοῦ μαρτυρίου καὶ τῶν διωγμῶν ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ ἐκεῖ ὅπου αἰώνια λάμπει ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ μας. Ἂς ἀκολουθήσουμε τὸν Σωτήρα μας καὶ ἂς θυμόμαστε πάντοτε ὅτι Αὐτός πού εἶναι ἀληθινὸς Θεὸς λέει γιά τὸν ἑαυτὸ Του ὅτι εἶναι πρᾶος καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ. Νά εἴμαστε καὶ ἐμεῖς πρᾶοι καὶ ταπεινοὶ γιά νά τὸν ἀκολουθήσουμε στόν δρόμο πρὸς τὴν Βασιλεία τῆς αἰωνίας Δικαιοσύνης καὶ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός. Ἀμήν.


Εκτύπωση   Email