Κυριακή 15 Ιουνίου 2025
Ευαγγέλιο Κυριακής των Αγίων Πάντων, Ματθ. ι’ 32 – 33, 37-38, ιθ’ 27-30.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
Κυριακή των Αγίων Πάντων σήμερα και συναζόμαστε οι Χριστιανοί στις Εκκλησίες μας για να τιμήσουμε τους Αγίους μας, τους Αγίους Προφήτες, τους Αγίους Αποστόλους, τους Αγίους Μάρτυρες, τους Ομολογητές, τους Οσίους, τους Πατέρες και Ιεράρχες, όλους όσοι αφοσιώθηκαν κατά πάντα στο άγιο θέλημα του που περιέχει το ιερό Ευαγγέλιό Του. Και όλοι αυτοί οι Άγιοι είναι με τις αρετές και αγιωσύνες τους, με τα θαύματα και τα κατορθώματα τους, με τον ένδοξο και άγιο βίο τους, τον κατά πάντα χριστιανικό θάνατό τους. Ακριβώς δε η αγία μας Εκκλησία γι’ αυτόν τον σκοπό προ πάντων μας τους παρουσιάζει σήμερα. Να τους τιμήσουμε βέβαια και να τους δοξάσουμε. Μα, κυρίως να μιμηθούμε το άγιο παράδειγμά τους και να αντιγράψουμε τις θαυμαστές αρετές τους. Αλλά ποίες είναι οι αρετές, ποία και τα κατορθώματα των Αγίων μας; Μας τα παρουσιάζει το σημερινό άγιο Ευαγγέλιο. Ό,τι λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο του αυτό ακολούθησαν και οι Άγιοι.
Το πρώτο είναι η ομολογία του Χριστού και μάλιστα μέχρι θανάτου. Γι’ αυτό ο Χριστός λέει: Καθένας από εσάς τους Χριστιανούς μου που δεν θα φοβηθεί διωγμούς και μαρτύρια, αλλά θα ομολογήσει με θάρρος και παρρησία εμπρός στους απίστους και ασεβείς ανθρώπους, ότι εγώ είμαι ο Κύριος και Θεός του, αυτός να ξέρει πως και εγώ θα τον ομολογήσω εμπρός στον Πατέρα μου, πάνω στον ουρανό και θα διακηρύξω πως είναι δικός μου άνθρωπος, άξιος για την βασιλεία μου. Όποιος όμως φοβηθεί είτε τις ειρωνείες και αποδοκιμασίες του κόσμου, είτε τους κατατρεγμούς και το μίσος των πονηρών ανθρώπων και με αρνηθεί, αυτός να ξέρει πως και εγώ θα τον αρνηθώ την ημέρα της κρίσεως στον ουρανό εμπρός στον Θεό και Πατέρα μου. Αυτά είπε για την ομολογία του ονόματος του ο Χριστός. Και οι Άγιοι μας όλοι, όλοι, χωρίς εξαίρεση το πήραν σαν πρώτο και κύριο καθήκον την ομολογία και ομολόγησαν τον Χριστό παντού και προς όλους. Τον ομολόγησαν και με έργα και με λόγια. Έβλεπαν να ετοιμάζονται τα πριόνια, και τα τηγάνια, οι σταυροί και τα σπαθιά, τα φοβερά μαρτύρια και οι πιο φρικτοί θάνατοι. Μπροστά σε τίποτε αυτοί δεν εδειλίασαν. Έμεναν ακλόνητοι και απτόητοι. Προτίμησαν να πάθουν βασανιστήρια φρικτά, να μαρτυρήσουν, να πεθάνουν παρά να αρνηθούν τον Χριστό και Κύριό τους. Έμειναν πιστοί, μάρτυρες και ομολογητές μέχρι θανάτου. Έχουμε τώρα εμείς μια τέτοια διάθεση ομολογίας, όπως είχαν οι Άγιοι μας; Εμείς που τώρα δοξολογούμε τους Αγίους μας είμαστε έτοιμοι και να ομολογήσουμε και να μαρτυρήσουμε και να πεθάνουμε με σκληρό θάνατο για τον Χριστό, τον Σωτήρα μας; Το λέει η ψυχή μας; Το αποφασίζει η θέλησή μας;
Το δεύτερο που ζητά από τους πιστούς του ο Χριστός είναι να μην βάζει ο Χριστιανός τους συγγενείς του πάνω από τον ίδιο τον Χριστό. Για το ζήτημα αυτό λέει: Όποιος από τους Χριστιανούς μου αγαπά πιο πολύ από εμένα τον πατέρα του ή την μητέρα του, δεν είναι άξιος οπαδός μου. Και όποιος από τους πιστούς μου αγαπά πιο πολύ από εμένα τον γυιό του ή την κόρη του και αυτός είναι ανάξιος για μένα και δεν μου χρειάζεται. Και όποιος θέλει μεν να με ακολουθήσει, αλλά δεν σηκώνει τον σταυρό του, δεν παίρνει δηλαδή την σταθερή απόφαση να αγωνισθεί για να κόψει τις κακίες και τα πάθη του και να πεθάνει ακόμη παρά να παραστρατήσει από τον δρόμο του Θεού και να αμαρτήσει, και αυτός δεν μου είναι άξιος και σαν Χριστιανός σωστός δεν μπορεί να σταθεί και να προχωρήσει. Και αυτόν τον λόγο του Κυρίου οι Άγιοι μας πολύ τον πρόσεξαν. Και τους συγγενείς τους απαρνήθηκαν πολλοί, αφού αυτοί έμεναν άπιστοι και κακοί και είχαν απαιτήσεις μεγάλες και με αυταπάρνηση έζησαν την ζωή τους επάνω στην γη και σήκωσαν πραγματικό σταυρό με βάσανα και πειρασμούς και θλίψεις για να μείνουν και έμειναν πιστοί στον Σωτήρα Χριστό και το άγιο θέλημά του. εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί του, τί κάνουμε και ΄τι έχουμε να πούμε στα ζητήματα αυτά;
Όταν έλεγε τους λόγους του αυτούς ο Χριστός και καθώριζε τις απαιτήσεις του από τους πιστούς του και μάλιστα όταν είπε πως πρέπει κανείς να μην αγαπά τους συγγενείς του πιο πολύ από αυτόν, τότε ο απόστολος Πέτρος του είπε: Κύριε, βλέπεις εμείς τί κάναμε για χάρη σου; Τ α αφήσαμε όλα και σε ακολουθήσαμε. Άραγε τί αμοιβή θα έχουμε για την αυταπάρνησή μας αυτή; Και ο Κύριος του αποκρίθηκε. Αλήθεια σας λέω πως εσείς οι δώδεκα, που με τόση αυτοθυσία με ακολουθήσατε, εσείς μαζί με εμένα κατά την Δευτέρα μου Παρουσία θα καθίσετε επάνω σε δώδεκα θρόνους και θα κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Και καθένας, που άφησε σπίτια ή αδέλφια ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για εμένα, αυτός εκατονταπλάσια θα λάβει σε αυτήν εδώ την ζωή και ακόμη θα κληρονομήσει και την αιώνια ζωή. Μόνο να προσέξετε, γιατί πολλοί πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και πολλοί τελευταίοι πρώτοι. Πολλοί δηλαδή άσημου θα γίνουν επίσημοι στον ουρανό, πρώτοι στην Βασιλεία του Θεού, και πολλοί που φαίνονται εδώ σπουδαίοι και ένδοξοι θα καταλάβουν καταντροπιασμένοι την τελευταία θέση. Και σε αυτό έδωσαν μεγάλη προσοχή οι Άγιοι και κληρονόμησαν έτσι την Βασιλεία των Ουρανών. Αυτό ας κάνουμε και εμείς. Σε όλα ας κάνουμε ό,τι μας λέει ο Χριστός και το Ευαγγέλιο Του, σε όλα ας ακολουθούμε τους Αγίους μας και θα κερδίσουμε και επίγεια και επουράνια αγαθά. Αμήν. Γένοιτο.
Μετά πατρικών ευχών
Ο Μητροπολίτης
† Ο Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος Κύριλλος
