Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων 2025

Πρός

Tούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς, Μοναχούς καί Μοναχές

καί τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς

τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας.

 Ὁ Χριστός «προσέλαβε τὸ χεῖρον, ἵνα δῷ τό βέλτιον·  κατῆλθεν, ἵνα ὑψωθῶμεν..., ἠτιμάσθη, ἵνα δοξάσῃ»

            Mέ αὐτή τήν λακωνική καί περιεκτική διατύπωση ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος συνοψίζει τὸ νόημα τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, πού μέ λαμπρότητα τιμᾶται ἀπό ὁλόκληρο τόν χριστιανικό κόσμο. Ὁ Θεός, λέει, προσέλαβε τό χειρότερο, δηλαδή τήν ἀτελῆ καί ἁμαρτωλή ἀνθρώπινη φύση, γιά νά δώσει τό καλύτερο, τήν τέλεια καί ἀναμάρτητη θεϊκή φύση· ἀτιμάστηκε, γιά νά δοξάσει τούς ταπεινούς καί καταφρονημένους. Αὐτές εἶναι οἱ μεγάλες καί ἀνεκτίμητες δωρεές τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο καί στόν ἄνθρωπο: Ποιότητα ζωῆς, ἀνύψωση καί δόξα. Δωρεές πού φανερώνουν τήν ἐξελικτική πορεία τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό παρόν στό αἰώνιο.

Μέσα στήν ἀνήσυχη καί ταραγμένη ἐποχή μας, πού συγκλονίζεται ἀπό κρίσεις, ἀδικία, βία, τρομοκρατία, πού τραυματίζεται ἀπό τήν ἀσέβεια, τήν ὑποκρισία, τήν ἀδικία, ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων δέν εἶναι ἁπλῶς ἀνάμνηση ἑνός ἱστορικοῦ γεγονότος. Εἶναι σταθμός ἀνεφοδιασμοῦ σέ δύναμη καί ἐλπίδα γιά τόν κουρασμένο καί πληγωμένο σύγχρονο ἄνθρωπο. Εἶναι μιά καινούργια εὐκαιρία βιωματικῆς συμμετοχῆς ὅλων μας στο μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ πρόσληψη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀπό τόν Θεό καί ἡ ἕνωσή της στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ δίνει στόν ἄνθρωπο, τήν δυνατότητα νά τελειοποιήσει καί νά καθαγιάσει τήν ὕπαρξη καί τήν ζωή του, να «ὁμοιωθεῖ» μέ τόν Θεό καί νά θεωθεῖ «κατά χάριν». Ἀρκεῖ νά κάνει σωστή καί λογική χρήση τοῦ πολυτίμου δώρου τῆς ἐλευθερίας, μέ το ὁποῖο τὸν ἐπροίκισε ὁ Δημιουργός. Ἀπό τήν στιγμή τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ ἡ ἀνθρώπινη φύση μπολιάσθηκε με την θεϊκή καί ὁ καθένας ἀπό μᾶς κλείνει μέσα του τό πῦρ τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ Θεός «ἐγεννήθη ἐν σαρκί». Ἔγινε πρόσωπο. Καί ἡ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό ἔγινε «προσωπική».

Συμμετοχή στό μυστήριο τῶν Χριστουγέννων σημαίνει ἀναγέννηση τοῦ ἀνθρώπου καί ἀνακαίνιση τοῦ κόσμου. Σημαίνει ἀλλαγή νοοτροπίας καί ζωῆς. Διόρθωση σφαλμάτων. Ἀποκατάσταση τῆς υἱικῆς μας σχέσης μέ τόν Θεό καί τῆς ἀδελφικῆς μας σχέσεως μέ τούς ἀνθρώπους. Συμφιλίωση σέ κατακόρυφη καί ὁριζόντια διάσταση, ὅπως παραστατικά τήν ἐκφράζει ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Κι ὅμως πόσοι ἀπό τούς ἑορταστές τῶν Χριστουγέννων, πού θά κατακλύσουν καί ἐφέτος τά μαγαζιά καί τά κοσμικά σαλόνια, πόσοι ἀκόμα καί ἀπό αὐτούς πού θά γεμίσουν τους λαμπροστόλιστους Ναούς μας, θά εἰσχωρήσουν στό βαθύτερο νόημα τῆς ἑορτῆς καί θά συμμετάσχουν βιωματικά στό θαῦμα τῶν Χριστουγέννων, πέρα ἀπό τήν ὑλική ἀπόλαυση καί τήν ἐπιφανειακή τέρψη;

Ἡ ἀδυναμία αὐτή συνδέεται ἄρρηκτα μέ τήν κρίση τοῦ σύγχρονου τεχνοκρατικοῦ πολιτισμοῦ. Ἡ κρίση αὐτή καθώς καί ἡ ὑποβάθμιση τοῦ ἀνθρώπου σέ ἀπρόσωπο οἰκονομικό μέγεθος ὁδηγοῦν πολλούς νά θεωροῦν οὐτοπία τό μήνυμα τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἄποψη αὐτή, ὅμως, ἀδικεῖ τή χριστιανική ἀλήθεια. Δέν εἶναι δίκαιο νά ἀποδίδουμε στόν Θεό τήν εὐθύνη γιά τά δικά μας σφάλματα. Ἀπό τή σάρκωση τοῦ Θεανθρώπου καί ἔπειτα, ὁ δρόμος πρός τήν ἀληθινή ζωή καί τή θέωση παραμένει ἀνοιχτός. Ἄν ἐμεῖς δέν θελήσουμε ἐλεύθερα νά τόν ἀκολουθήσουμε, εἶναι φυσικό νά βιώνουμε τίς συνέπειες τῆς ἀποξένωσης καί τῆς παραμόρφωσης τοῦ κόσμου.

Τά ἐφετεινά Χριστούγεννα εἶναι γιά μᾶς μιά ἀκόμα ἀνανέωση ἐλπίδας καί μαζί μιά ἀκόμα πρόσκληση νά ἀκολουθήσουμε τό Ἄστρο τῆς Βηθλεέμ, ὅπως οἱ Μάγοι, σέ μιά πορεία δύσκολη καί ἐπίπονη πρός τήν Φάτνη. Σ’ ἕνα χῶρο ἁπλότητας καί ἀθωότητας, ταπείνωσης καί φτώχειας. Γιά νά συναντήσουμε ἐκεῖ τόν Χριστό, νά τόν νιώσουμε νά γεννιέται μέσα μας καί νά ἀκούσουμε τόν ὕμνο τῶν Ἀγγέλων: «Ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Μακάρι νά ἀνταποκριθοῦν πολλοί, μέ προθυμία καί εἰλικρίνεια, σέ αὐτή τήν πρόσκληση, γιά νά σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος καί νά ζήσει ὁ κόσμος.

Εὐφρόσυνα καί εἰρηνικά Χριστούγεννα!

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος Κύριλλος