Ἔρανος Ἀγάπης 2025

Ἀγαπητοί μου πατέρες,

Ἀδελφοί μου χριστιανοί,

Σέ μία συγκυρία κατά τήν ὁποία οἱ ἀνάγκες πολλῶν συνανθρώπων μας πολλαπλασιάζονται, ἡ ἔμπρακτη ἀγάπη καί φιλανθρωπία ἀποτελεῖ ὄχι μόνον ἀπάντηση συμπόνιας, ἀλλά καί ἐπένδυση σέ πνευματικό κεφάλαιο καθώς καί εἰσιτήριο γιά τήν αἰώνια ζωή. Μέ αὐτή τήν προοπτική, ἀξίζει νά θυμηθοῦμε ἕνα λαμπρό παράδειγμα ἐκκλησιαστικῆς προσφορᾶς καί γενναιοδωρίας, πού πρέπει νά καθοδηγεῖ πάντοτε τά διαβήματά μας.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ ἔδωσε τόν τίτλο «Ἐλεήμων». Καί πράγματι, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Ἅγιος  Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος ἔζησε κατά τά τέλη τοῦ 6^ου αἰώνα (555-619) καί ἑορτάζει στίς 12 Νοεμβρίου, ὑπῆρξε ἀστείρευτη πηγή ἐλέους. Διαρκές μέλημά του ἦταν τό πῶς θά ἀνακουφίσει τούς φτωχούς καί ἐνδεεῖς ἀδελφούς του. Ποτέ δέν σκεφτόταν τά χρήματα, ἀλλά κυριολεκτικά ἄδειαζε τά ταμεῖα στά χέρια τῶν φτωχῶν. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, ὡς Πατριάρχης, διακρίθηκε στόν τομέα τῆς ὀργανωμένης φιλανθρωπίας μέ καθημερινά συσσίτια καί φιλανθρωπικά ἱδρύματα, ὅπως νοσοκομεῖα, πτωχοκομεῖα, ξενῶνες καί ἄλλα. Ἀλλά καί προσωπικά ὁ ἴδιος δέν σταματοῦσε νά προσφέρει ἐλεημοσύνη σέ ὅποιον τοῦ τή ζητοῦσε. Πρόσφερε δέ πάντοτε μέ γενναιοδωρία, χωρίς νά ὑπολογίζει μήπως ὁ ἴδιος στερηθεῖ τά χρήματα πού παρέχει.

Κάποτε τόν πλησίασε ἕνας ἄνθρωπος πού εἶχε χρεωκοπήσει. Ἦταν εὐκατάστατος, ἄρχοντας μέ μεγάλη περιουσία, ἀλλά τά πράγματα ἄλλαξαν καί βρέθηκε βυθισμένος στά χρέη καί στήν ἀπόγνωση. Σκέφθηκε, λοιπόν, νά ζητήσει βοήθεια ἀπό τόν Ἅγιο. Ὁ σπλαχνικός ποιμένας, συμμεριζόμενος τή μεγάλη δυσκολία, στήν ὁποία εἶχε περιέλθει ὁ δυστυχής ἄνθρωπος, ἔδωσε ἀμέσως ἐντολή νά τοῦ προσφέρουν 15 λίτρες χρυσοῦ. Ὡστόσο, ὁ διαχειριστής τῶν οἰκονομικῶν, πού ἔλαβε τήν ὁδηγία ἀπό τόν Πατριάρχη νά παραδώσει στόν ἄνθρωπο τήν ἀνάλογη ποσότητα χρυσοῦ, συμβουλεύθηκε στό μεταξύ τόν οἰκονόμο τοῦ Πατριαρχείου καί, ἐπειδή τούς φάνηκε μεγάλο τό ποσό, ἔδωσαν 5 λίτρες χρυσοῦ ἀντί γιά 15.

Τήν ἄλλη ἡμέρα, Κυριακή πρωί, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης λειτουργοῦσε στήν ἐκκλησία. Ὅταν τελείωσε καί βγῆκε ἀπό τόν Ναό, ἔρχεται καί τόν συναντᾶ μιά πολύ πλούσια ἀρχόντισσα, ἡ ὁποία τοῦ δίνει ἕνα φάκελο μέ ἕνα σημείωμα, ὅπου ἔγραφε ὅτι χαρίζει 500 λίτρες χρυσοῦ στήν Ἐκκλησία γιά τό καλό τῆς ψυχῆς της. Ὁ Ἅγιος δέχθηκε τήν εὐλαβή προσφορά καί, φωτιζόμενος ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἀντιλήφθηκε ὅτι αὐτό τό δῶρο ἦταν μαζί κι ἕνα σπουδαῖο μάθημα γιά τούς συνεργάτες του. Καλεῖ λοιπόν τόν διαχειριστή, τόν οἰκονόμο καί τούς βοηθούς τούς καί τούς λέει:

- Πόσο χρυσάφι δώσατε χθές σ’ ἐκεῖνο τόν φτωχό πού σᾶς εἶπα;

- Ὅσο πρόσταξες, Δέσποτα, ἀπάντησαν ἐκεῖνοι.

Ἀλλά ὁ Ἅγιος, πού γνώριζε μέ τό διορατικό του χάρισμα ὅτι τοῦ ἀπέκρυψαν τήν ἀλήθεια, κάλεσε ἀμέσως ἐνώπιόν τους τόν ἴδιο τόν φτωχό.

- Πόσα χρήματα σοῦ ἔδωσαν; τόν ρώτησε.

- 5 λίτρες χρυσοῦ, Δέσποτα, ἀπάντησε ἐκεῖνος μέ εὐγνωμοσύνη καί εἰλικρίνεια.

Τότε ὁ Ἅγιος στράφηκε πρός τούς συνεργάτες τοῦ καί τούς εἶπε:

- Ὁ Θεός νά σᾶς συγχωρήσει, διότι ἐξαιτίας σας σήμερα ἔχασα 500 λίτρες χρυσοῦ. Ὁρίστε, δεῖτε τό γράμμα αὐτό πού μοῦ ἔδωσε μιά γυναίκα μετά τή Θεία Λειτουργία. Ἐάν εἴχατε δώσει ὅλο τό ποσό πού σᾶς εἶχα πεῖ, ἡ γυναίκα αὐτή θά εἶχε δώσει 1.000 λίτρες, δηλαδή τά διπλάσια. Καλέστε την ἐδῶ καί θά βεβαιωθεῖτε γι' αὐτό πού σᾶς λέω.

Ἦρθε πράγματι ἡ φιλάνθρωπη ἄρχοντισσα καί τή ρώτησε ὁ Ἅγιος:

- Γιά πές μας, ἀρχόντισσα, σέ παρακαλῶ, μήπως σχεδίαζες νά δώσεις περισσότερα χρήματα;

- Στ' ἀλήθεια, ἅγιε Δέσποτα, ἀπάντησε ἐκείνη μέ πολύ σεβασμό, εἶχα γράψει μέ τό χέρι μου στό χαρτί 1.000 λίτρες χρυσοῦ. Ἀλλά τί περίεργο! Ὅταν τό ξαναδιάβασα, γιά νά δῶ μήπως ἔγραψα κάτι λάθος, εἶδα νά γράφει 500. Καί ἐπειδή αὐτό τό χαρτί μόνη μου τό εἶχα γράψει καί μόνο ἐγώ τό εἶχα στά χέρια μου καί κανείς ἄλλος, θεώρησα ὅτι ὁ Θεός δέν ἤθελε νά δώσω περισσότερα.

Μόλις ἄκουσαν αὐτά τά λόγια οἱ διαχειριστές τῶν οἰκονομικῶν, ἔπεσαν στά πόδια τοῦ Ἁγίου καί τοῦ ζητοῦσαν συγχώρηση. Ἐκεῖνος βέβαια τούς συγχώρησε, ἀφοῦ πρῶτα τούς συνέστησε ποτέ νά μήν κάνουν παρακοή, μάλιστα σέ θέματα ἐλεημοσύνης, καθώς ὁ δωρεοδότης Κύριος ποτέ δέν ἀφήνει νά στερηθοῦν ὅσοι προσφέρουν γενναιόδωρα καί μέ ἀγάπη.

Εἶναι αὐτό ἀκριβῶς πού σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καί θερίσει, καί ὁ σπείρων ἐπ’ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καί θερίσει», δηλαδή, ἐκεῖνος πού σπέρνει μέ τσιγγουνιά, μέ τσιγγουνιά θά θερίσει, κι ἐκεῖνος πού σπέρνει ἄφθονα, πλούσια θά θερίσει (Β΄ Κορ. θ' 6). Ἔτσι συμβαίνει καί μέ αὐτόν πού προσφέρει ἐλεημοσύνη. Ἄν προσφέρει λίγα καί μέ φειδώ, λίγη εὐλογία Θεοῦ θά πάρει· ἄν προσφέρει ἁπλόχερα, πλούσια θά τόν ἀνταμείψει ὁ Κύριος.

Γύρω μας ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού στεροῦνται καί πεινοῦν, πού πονοῦν καί ὑποφέρουν. Ἄνθρωποι πού ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τή βοήθεια καί τήν ἀγάπη μας. Εἶναι εὐκαιρία, λοιπόν, κοντά τους νά ἀνακαλύψουμε τόν πλοῦτο τῆς ἐλεημοσύνης. Ἄς μή διστάζουμε νά προσφέρουμε, ὅπου ὑπάρχει ἀνάγκη. Νά εἴμαστε δέ βέβαιοι ὅτι ὄχι μόνο δέν θά χάσουμε τίποτα, ἀλλά θά ἀποκομίσουμε καί ἀνυπολόγιστη ὠφέλεια. Διότι ἡ ἐλεημοσύνη μᾶς ἐξασφαλίζει αὐτάρκεια στά ὑλικά ἀγαθά καί παράλληλα ἀποτελεῖ τήν καλύτερη ἐπένδυση γιά τήν αἰωνιότητα. Ἀληθινά πλούσιοι εἶναι ὅσοι μέ τά ἔργα τῆς ἀγάπης ἀποταμιεύουν στόν οὐρανό «θησαυρόν ἀνέκλειπτον» (Λουκ. ιβ΄ 33), δηλαδή θησαυρό πού δέν χάνεται καί δέν λιγοστεύει ποτέ.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις, κατά τόν «Ἔρανο Ἀγάπης 2025», πού πραγματοποιεῖ ἡ Ἱερά Μητρόπολη ἀπό σήμερα, Κυριακή 23 Νοεμβρίου, ἕως τήν Κυριακή 11 Ἰανουαρίου 2026, ἡ Ἐκκλησία μᾶς προσφέρει τήν δυνατότητα νά γίνουμε φορεῖς πραγματικῆς ἀνακούφισης καί ἐλπίδας. Ἄς ἔχουμε πάντοτε στή σκέψη μας ὅτι ἡ ἀγάπη δέν ἀξιολογεῖται ἀπό τό μέγεθος τῆς προσφορᾶς, ἀλλά ἀπό τήν εἰλικρίνεια καί τήν προθυμία τῆς καρδιᾶς.

Εὔχομαι σέ ὅλους νά ἔχετε ὑγεία καί πλούσια πνευματική καρποφορία στά ἔργα σας καί τήν ζωή σας.

Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καὶ Μαραθῶνος Κύριλλος