Α΄Εἰσήγηση: « Τό μέλλον τοῦ Χριστιανισμοῦ στή Μέση Ἀνατολή μετά τήν Ἀραβική Ἄνοιξη» Χρίστου Ἰακώβου, Διευθυντοῦ Κυπριακοῦ Κέντρου Μελετῶν- ΚΥ.ΚΕ.Μ
Ὁ εἰσηγητής ἀνεφέρθη στό φαινόμενο τῆς Ἀραβικκῆς Ἄνοιξης καί πῶς ἐξαπλώθηκε στίς χῶρες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.
Σήμερα ὁ Χριστιανισμός πού τελικά ἀποτελεῖ τό 10% τοῦ πληθυσμοῦ στή Μέση Ἀνατολή, διώκεται χωρίς κανένα πρόσχημα. Οἱ ἐκκλησίες καταστρέφονται, οἱ περιουσίες χάνονται καί οἱ ζωές τῶν ἀνθρώπων εἶναι σέ συνεχή κίνδυνο. Πολλοί ἀναγκάζονται νά μεταναστεύσουν, ἀλλά καί ἐκεῖ πού τελικά καταλήγουν δέν εἶναι ἐπιθυμητοί.
Κατέληξε τονίζοντας ὅτι αὐτά τά ὁποῖα ἐπιμόνως ζητοῦν σήμερα οἱ μουσουλμάνοι ἀπό τήν Εὐρώπη γιά νά ἐνσωματωθοῦν, δηλαδή τήν πολυπολιτισμικότητα καί τόν πλουραλισμό αὐτά θά πρέπει πρῶτα νά γίνουν σεβαστά ἀπό τούς ἰδίους στή Μέση Ἀνατολή.
Β΄Εἰσήγηση: «Νεοπαγανισμός στή Ρωσία. Μιά γενική θεώρηση»
Καθηγητής Ἀλέξανδρος Ντβόρκιν, Κέντρο Μελέτης Θρησκειῶν «Ἅγιος Εἰρηναῖος», Μόσχα.
Ὁ Καθηγητής ἀνέλυσε τό φαινόμενο τοῦ νεοπαγανισμοῦ σάν μέρος τῆς Νέας Ἐποχῆς. Τόνισε ὅτι ἀποτελεῖ ἕνα ψευδομόρφωμα τό ὁποῖο βασίζεται στή μαγεία, στή λατρεία τῆς φύσης καί τοῦ ἠλίου.
Μορφές νεοπαγανισμοῦ στή Ρωσία εἶναι : ὁ ἐθνικός παγανισμός, ὁ οἰκολογικός παγανισμός, ἡ μαζική κουλτούρα, ἡ ὁποία προωθεῖ τόν ἀνοιχτό σατανισμό, οἱ ἱδιόμορφες λατρεῖες καθώς καί οἱ ψευδοινδουιστικές λατρεῖες. Οἱ λόγοι τῆς ἐξάπλωσης τοῦ νεοπαγανισμοῦ εἶναι : α) τό ψευδοενδιαφέρον γιά τήν ἐπιστροφή στήν ἐθνική θρησκεία, β) ἡ προπαγάνδα τῶν ΜΜΕ και γ) ἡ πολιτικοποίηση τοῦ νεοπαγανισμοῦ.
Κατέληξε λέγοντας ὅτι ὁ νεοπαγανισμός τελικά ἀκολουθεῖ τά χνάρια τοῦ Ἀδόλφου Χίτλερ.
Γ΄Εἰσήγηση: «Λατρεῖες-Νεοπαγανισμός-Ἐκκοσμίκευση : Κίνδυνος γιά τή διάβρωση τοῦ Ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ φρονήματος» (ἀπό τήν κινηματογραφική προοπτική)
Σεβασμιώτατος ἐπίσκοπος Κρούσεβατς κ.Δαβίδ.
Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ κάμερα διαθέτει μιά «θεϊκή» δύναμη δημιουργίας καί μέσα σέ μιά στιγμή δίνει ὅσα κανείς καλλιτέχνης δέν μπορεῖ νά ἀποδώσει.
Ἡ εἰκονική ἀποκάλυψη τῆς τηλεοράσεως καί τοῦ κινηματογράφου ἔκανε ὅλες τίς ἁμαρτίες νά γίνουν γνωστές καί προσιτές σέ ὅλους. Ἡ πορνογραφία στήν τέχνη ἀντιστοιχεῖ μέ τόν καννιβαλισμό. Στήν πράξη ἔχουμε ἐξαναγκασμό τῆς ψυχῆς νά προοδεύσει στό κακό καί τήν ἁμαρτία. Ἡ ψυχή τελικά καταλήγει στό ἄψυχο, ἄρα στό ἀνύπαρκτο. Ἡ λογοκρισία βοηθᾶ τήν πραγματική τέχνη καί γι΄αὐτό πρέπει να ἐπιτρέπεται. Ὁ κινηματογράφος σήμερα ὅλο καί περισσότερο ξεπέφτει στή μαγεία καί κυριαρχεῖται ἀπό τά οἰκονομικά συμφέροντα. Ὁ ἀσκητικός τρόπος ζωῆς καί ἡ προσευχή εἶναι ὁ μοναδικός τρόπος προφύλαξης τοῦ ἀνυπεράσπιστου θεατή.
Συμπέρασμα: Ὁ θεατής τοῦ κινηματογράφου μπορεῖ νά ὁδηγηθεῖ ἀπό τόν πυθμένα τῆς κόλασης μέχρι τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Σέ καμιά περίπτωση δέν πρέπει νά παρασυρθεῖ καί νά λερωθεῖ.
Δ΄Εἰσήγηση: «Τό πρόβλημα τοῦ ἀκραίου Ἰσλαμισμοῦ στή Μέση Ἀνατολή»
Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης Ἰάκωβος Khalil, Πατριαρχείου Ἀντιοχείας
Ὁ φονταμενταλισμός εἶναι φαινόμενο συνυφασμένο μέ τήν κοινωνία καί τήν νεωτερικότητα καί δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἐκτός αὐτῆς. Συνδέεται μέ τή βία. Εἶναι ὅρος πού χρησιμοποιεῖται εὐρέως ἀπό τά λεγόμενα μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας. Δυστυχῶς χρησιμοποιεῖται καί ἐναντίον ἐκείνων πού εἶναι πολύ σίγουροι γιά τήν πίστη τους καί ἐπιθυμοῦν ἡ πίστη τους νά ἀσκεῖται κανονικά.
Οἱ φονταμενταλιστές θεωροῦνται ἀκραῖοι, ὁπισθοδρομικοί, πονηροί καί πλανεμένοι οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά ἀρπάξουν τήν ἐξουσία.
Οἱ μοντερνιστές θεωροῦνται καλοί καί ἀνεκτικοί οἱ ὁποῖοι ἐνδιαφέρονται γιά τό καλό τοῦ κόσμου.
Ὁ ὄρος φονταμενταλισμός χρησιμοποιήθηκε ἀρχικά στίς ΗΠΑ στά τέλη τοῦ 19ου αιῶνος γιά νά περιγράψει κάποια προτεσταντικά φαινόμενα.
Ἐνδείξεις ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ: 1. Ἡ ἀποδοχή τῆς «σαρίας»
2. Ἡ κυριολεκτική ἐρμηνεία τῶν Γραφῶν. 3. Κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ ἰσλαμικός νόμος. 4. Προσπάθεια πολιτικῆς ἀλλαγῆς.
Ὁ βίαιος φονταμενταλισμός ἐμφανίζεται στά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ΄70 καί ἐξαιτίας του ἑκατοντάδες ἄνθρωποι ἔχασαν τή ζωή τους, τόσο χριστιανοί ὅσο καί μουσουλμάνοι οἱ ὁποῖοι κατά τήν ἀντίληψή του δέν ἀκολούθησαν σωστά τήν πίστη τους.
Τό μέλλον τοῦ ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ δέν ἔχει μία ὀρισμένη θέση ἀλλά διαφέρει ἀπό χώρα σέ χώρα καί, τέλος, ἡ ἔκταση τοῦ ἐξισλαμισμοῦ ἐξαρτάται ἀπό τή δύναμη καί τήν ἀντοχή τῶν κοινωνιῶν νά παραμείνουν πιστές στήν πατρώα πίστη.
Ε΄Εἰσήγηση : «Ὁ Παγανισμός ἐπιστρέφει στήν κοιτίδα του»
Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός, Γραμματέας τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Αἰρέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Τό φαινόμενο τοῦ νεοπαγανισμοῦ εἶναι σύνθετο καί ἀπό τή δεκαετία τοῦ ’70 παρουσιάζει ἔξαρση. Ἐντάσσεται στό ρεῦμα τῆς νέας ἐποχῆς καί πρέπει νά τύχει τῆς δέουσας ποιμαντικῆς ἀντιμετωπίσεως. Στήν Ἑλλάδα δροῦν περισσότερες ἀπό 140 ὁμάδες. Ἔχει τό σύγχρονο παγανιστικό κίνημα διεθνείς διαστάσεις καί δραστηριοποιοῦνται ὀμοσπονδίες παγανιστικῶν κινημάτων μέ διεθνή συνέδρια καί συναντήσεις. Οἱ θέσεις τοῦ νεοπαγανισμοῦ ταυτίζονται μέ τίς θέσεις τῆς νέας ἐποχῆς (ἀπρόσωπος Θεός, ἀποδοχή θεωρίας μετενσαρκώσεως, λατρεία φύσεως ὡς αὐθύπαρκτης καί τῆς γαίας ὡς κοινῆς μητέρας πάντων). Δυστυχῶς, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἀναζητεῖ τήν ταυτότητά του σέ ἰδέες καί πράξεις ξεπερασμένες ἐδῶ καί 24 αἰῶνες.
Ὁ Ἀντιχριστιανισμός τῶν κινημάτων ἐκδηλώνεται μέ μῖσος ἐναντίον τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζεται ὡς ἀγύρτης καί δολοφόνος , ἐναντίον τῶν Ἀποστόλων, ἰδιαιτέρως τοῦ Ἀποστόλου Παύλου τόν ὁποῖο ἀποκαλοῦν διαφθορέα τῶν Ἐθνῶν καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐπιχειρεῖται μία προσπάθεια ἀλλαγῆς τῶν ἐθίμων καί τῶν παραδόσεων τοῦ λαοῦ καί ἀναβιώσεως τῆς ἀρχαίας πατρῶας θρησκείας παραθεωρώντας τό γεγονός ὅτι ἡ ἀρχαία ἐθνική θρησκεία ἐγνώρισε παρακμή πρό τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ὑπάρχει ποικιλία μεθόδων καί τρόπων γιά τήν ἀλλοίωση τοῦ φρονήματος καί τήν ἀποχριστιανοποίηση τῶν Εὐρωπαίων.
Τό φαινόμενο αὐτό πρέπει νά μελετηθεῖ καί νά ἀντιμετωπιστεῖ ἀγκαίρως γιά νά μήν φτάσουμε στό διχασμό καί τήν διαίρεση μεταξύ χριστιανῶν καί ἐθνικῶν.
Σήμερα, τέλος, τά λόγια τοῦ μαθητή τῆς ἀγάπης εἶναι πολύ ἐπίκαιρα : «Τεκνία φυλάξατε ἑαυτούς ἀπό τῶν εἰδώλων».
