Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΩΣ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Κωνσταντῖνος Χολέβας- Πολιτικὸς Ἐπιστήμων

  hta συζήτηση γιὰ τὴν Ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος θὰ ἀρχίσει συντόμως, ὅπως δεσμεύθηκε δημοσίως ὁ Πρωθυπουργὸς καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ θέματα ποὺ ἔχει θέσει ἡ Νέα Δημοκρατία εἶναι καὶ ἡ συνταγματικὴ κατοχύρωση τῆς γλώσσας μας καὶ τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας. Θεωρῶ πολὺ σημαντικὴ αὐτὴ τὴν πρόταση καὶ μακάρι νὰ ὑλοποιηθεῖ. Ἡ ἐθνικὴ καὶ γλωσσική μας ταυτότητα ἀπειλεῖται ἀπὸ τὶς ἀνιστόρητες δοξασίες ὁρισμένων γειτόνων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ψευδοπροοδευτικὲς θεωρίες καὶ ἀνωφελεῖς μοντερνισμοὺς ξενομανῶν νεοελλήνων. Εἶναι δικαίωμα καὶ ὑποχρέωση ἑνὸς λαοῦ νὰ προστατεύει τὴν ἱστορία του, τὴ γλώσσα του, τὴ θρησκεία του καὶ τὶς παραδόσεις του γιὰ νὰ μὴν καταλήξει ἄμορφος χυλὸς κάτω ἀπὸ τὸν ὁδοστρωτήρα τῆς παγκοσμιοποιήσεως.

Ποιὰ στοιχεῖα ἀποτελοῦν τὴν ἐθνικὴ ταυτότητα τῶν Ἑλλήνων; Συμφώνως πρὸς τὸν ὁρισμὸ τοῦ Ἡροδότου τὸν 5ο αἰώνα π.Χ. οἱ ἑλληνικὲς πόλεις παρὰ τὶς διαφορὲς τους εἶχαν ὡς κοινὰ ἑνοποιητικὰ στοιχεῖα τὴν συνείδηση κοινῆς καταγωγῆς, τὴν κοινὴ γλώσσα, τὴν κοινὴ θρησκεία καὶ τὰ κοινὰ ἤθη καὶ ἔθιμα. Τὸ ὄμαιμον, τὸ ὁμόγλωττον, τὰ κοινὰ τῶν θεῶν ἱδρύματα καὶ τὰ ὁμότροπα ἤθη! Γιὰ νὰ ἔλθουμε στὰ νεώτερα χρόνια ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας ἔγραφε πρὸς ἡγέτες δυτικῶν χωρῶν ὅτι Ἕλληνες εἶναι ὅσοι μιλοῦν τὴν γλώσσα τῶν πατέρων τους καὶ ἀκολουθοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία. Συνδυάζοντας τοὺς δύο ὁρισμοὺς βλέπουμε ὅτι ἡ ἱστορικὴ συνείδηση, ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη ἀποτελοῦν σήμερα τὰ θεμέλια της ἐθνικῆς μας ταυτότητας. Ἡ πλούσια λαογραφικὴ παράδοση μὲ τοὺς δημοτικοὺς χορούς, τὰ τραγούδια καὶ τὰ ἔθιμα τοῦ λαοῦ μας, καθὼς καὶ ὁ σεβασμὸς σὲ ὁρισμένους θεσμούς, ὅπως ἡ οἰκογένεια, συμπληρώνουν τὰ στοιχεῖα τῆς ταυτότητάς μας. Μίας ταυτότητας ποὺ δὲν μᾶς ἀποκόπτει ἀπὸ τὴν Ἀνθρωπότητα οὔτε μᾶς κλείνει στὸ καβούκι μας, ἀλλὰ μᾶς διδάσκει νὰ εἴμαστε Οἰκουμενικοί. Οὔτε ἀπάτριδες οὔτε σωβινιστές. Ἡ Ἐληνορθόδοξη ταυτότητα καλλιεργεῖ στὸν Ἕλληνα τὸν ἀφανάτιστο παριωτισμό: Σέβεται τοὺς ἄλλους πολιτισμούς, ἀλλὰ δίνει τὰ πάντα γιὰ τὴν προστασία τοῦ πατρίου ἐδάφους.

Γιὰ νὰ διαφυλάξουμε τὴν ταυτότητά μας δὲν ἀρκεῖ ἡ συνταγματικὴ κατοχύρωση, ἡ ὁποία θὰ εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀφετηρία. Πρέπει ὡς πολιτεία καὶ ὡς λαὸς νὰ μάθουμε, ἔστω καὶ μὲ αὐστηρὴ νομοθετικὴ ρύθμιση, νὰ σεβόμαστε ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς συνδέουν μὲ τὸ παρελθὸν καὶ μᾶς ἀνοίγουν τὸ παράθυρο στὸ μέλλον μὲ μεγαλύτερη αὐτοπεποίθηση. Νὰ παύσουμε νὰ βλέπουμε πινακίδες σὲ καταστήματα γραμμένες μόνο σὲ ξένη γλώσσα. Στὴ Γαλλία αὐτὸ ἀπαγορεύεται διὰ νόμου. Νὰ θεσπισθεῖ ἡ ὑποχρεωτικὴ χρήση τῆς ἑλληνικῆς μὲ πιὸ μεγάλα γράμματα καὶ ἂν θέλει ὁ καταστηματάρχης ἂς χρησιμοποιεῖ μὲ μικρότερα γράμματα καὶ τὴν ξενόγλωσση γραφή. Νὰ ἔλθουν οἱ νέοι μας καὶ ὅλοι οἱ Ἕλληνες πιὸ κοντὰ στὰ Μουσεῖα μας καὶ στοὺς ἀρχαιολογικούς μας χώρους. Νὰ ἐμπλουτισθεῖ ἡ δημόσια τηλεόρασή μας μὲ περισσότερες ἐκπομπὲς γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ τὴν ἱστορία μας καί, ἂν ὑπάρχει τρόπος, νὰ ὑποχρεωθοῦν καὶ οἱ ἰδιωτικοὶ σταθμοὶ νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Φτάνει πιὰ μὲ τὴν τηλεοπτικὴ τουρκολαγνεία! Ἐπίσης νὰ ἐπιχορηγηθεῖ ἀπὸ τὸ κράτος ἡ ἔκδοση σὲ λίαν προσιτὲς τιμὲς ὅλων τῶν Ἀρχαίων Κλασσικῶν μαζὶ μὲ τὰ ἀριστουργήματα τῆς Βυζαντινῆς καὶ Νεοελληνικής  Γραμματείας.

Ἐθνικὴ ταυτότητα δὲν νοεῖται χωρὶς ἑλληνορθόδοξη παιδεία. Δυστυχῶς κατὰ τὰ τελευταία χρόνια βλέπουμε ἀπαράδεκτα φαινόμενα ἀφελληνισμοῦ καὶ ἀποχριστιανοποιήσεως τῆς παιδείας μας. Πρέπει νὰ ἐνισχυθεῖ ἡ ἑλληνομάθεια μὲ περισσότερα Ἀρχαία Ἑλληνικά, μὲ καλύτερη προβολὴ τῶν ἡρώων καὶ τῶν μαρτύρων τῆς Ἱστορίας μας, νὰ παύσει  ἡ ὑποτίμηση τῆς Γεωγραφίας καί, τὸ κυριώτερο, νὰ σταματήσει κάθε συζήτηση γιὰ μετατροπὴ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ σὲ πολυθρησκευτικὸ- γνωσιολογικό.

Ἡ ἐπαφὴ μὲ τοὺς Ἁγίους μας καὶ τοὺς προγόνους μας εἶναι τὸ μόνο ἀντίδοτο στὴν πολύπλευρη κρίση!