τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου
ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Πάσχα 2014
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Μετά τό πένθος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τόν θρῆνο τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, μέσα ἀπό τό ξεχείλισμα τῆς χαρᾶς γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ γιορτάζουμε οὐσιαστικά τόν θριάμβο καί τήν ἐπικράτηση τῆς ζωῆς πάνω στόν θάνατο.
«Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται», ἡ ἱερότητα τοῦ Πάσχα ἀνατέλλει μέσα ἀπό τά σύννεφα τῆς ἀμφιβολίας καί τῆς ὀλιγοπιστίας μας καί μᾶς καλεῖ σέ μία ἀκράδαντη πίστη σέ ἕναν Θεό πού δέν πεθαίνει. Σέ μία πίστη σέ ἕναν Θεό πού, ὅταν σταυρώνεται, ἀνασταίνεται καί πού, ὅταν ἀνασταίνεται, ἀνασταίνει ὅλα τά γήινα καί τά καταχθόνια. Ἄλλωστε δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι αὐτή ἡ ὑπερβατική ἀλήθεια μεταφράζεται διαρκῶς στή ζωή, καθώς ὁ ἄνθρωπος καί ὁλόκληρη ἡ δημιουργία σταυρώνονται καί ἀνασταίνονται κάθε μέρα, γιά νά μεταμορφωθοῦν ὁριστικά στήν αἰωνιότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό ἀνασταίνονται ὅλα σέ μία ζωή ἀλήθειας καί αὐτό καθιστᾶ τήν κάθε στιγμή τῆς παρούσης ζωῆς μας ἱερή.
Αὐτή ἡ ἱερότητα σημαίνει μία καινούργια πραγματικότητα στήν καθημερινή μας ζωή, ὅπου κάθε σκέψη, κάθε ἐνέργεια, κάθε βῆμα μας πρέπει νά ἐκφράζουν τήν χριστιανική μας πίστη καί συνείδηση, οἱ ὁποῖες μᾶς φέρνουν ἀντιμέτωπους μέ ἕναν κόσμο ἀπιστίας καί διαφθορᾶς. Αὐτή ἡ ἱερότητα μᾶς ἐμπνέει σ’ ἕναν ἐσωτερικό ἀγῶνα, ὥστε νά ἀναμετρώμεθα μέ τόν ἁμαρτωλό μας ἑαυτό καί νά τόν ξεπερνᾶμε ἐν Χριστῷ.
Αὐτή ἡ ἱερότητα εἶναι σέ τελική ἀνάλυση ἡ νίκη τοῦ πνεύματος πάνω στή σάρκα, γιά νά παύσει πιά ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι τό «μέγα τραῦμα»· γιά νά ξαναβρίσκει ἡ ζωή τήν ὀμορφιά καί τήν ἰσορροπία της μέσα ἀπό τίς θυσιαστικές καί ἀσκητικές στερήσεις της πού ὁδηγοῦν στίς εὐλογημένες χαρές καί τίς νόμιμες ἀπολαύσεις της.
Αὐτή ἡ ζωή εἶναι ἱερή, γιατί εἶναι δῶρο τῆς πνοῆς τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ἔστω κι ἄν αὐτός εὔκολα στίς μέρες μας τήν τερματίζει, πρίν γεννηθεῖ, καί, ὅταν γεννηθεῖ, τήν εὐτελίζει, τήν κακοποιεῖ καί τελικά τήν διαλύει καί τήν σκοτώνει. Καί ὅμως αὐτή ἡ ζωή γίνεται πιό ἱερή μέσα στό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, γιατί μεταστοιχειώνεται καί ἀθανατίζεται. Νά πλέον γιατί ὁ φυσικός θάνατος δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ὕπνος καί προσωρινή ἀναστολή αὐτῆς τῆς ζωῆς.
Καί ὅμως, πολλές φορές μᾶς βασανίζει τό ἐρώτημα: ἄραγε τί ἄλλαξε μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ; Παρά τό γεγονός ὅτι ὁ πόνος καί ὁ θάνατος συνοδοιποροῦν κάθε λεπτό μαζί μας, ἄλλαξε ἡ σημασία τους καί ἡ δύναμή τους. Βάθυνε ἡ ἐλπίδα μας καί γιγαντώθηκε ἡ ἀντοχή μας.
Τό μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως ἄρχισε μέ τόν Ἀναστημένο Χριστό καί δέν θά τελειώσει μέχρι αὐτή ἡ ζωή νά ξυπνήσει «ἐν ἑτέρᾳ μορφή»στήν αἰωνιότητα, τήν ὁποία εὔχομαι νά κληρονομήσουμε ὅλοι μας.
Χριστός Ἀνέστη!
Ἐγκάρδιος Εὐχέτης σας πρός τόν Ἀναστάντα Κύριό μας
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος