Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,
Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.
Τὴν ἡμέρα αὐτὴ γιορτάζουμε τὴν πανηγυρικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ. Τότε, ἐρχόμενος ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τή Βηθανία στά Ἱεροσόλυμα, ἔστειλε δύο ἀπὸ τοὺς Μαθητὲς Του καὶ τοῦ ἔφεραν ἕνα γαϊδουράκι. Καὶ κάθισε πάνω του γιά νά μπεῖ στήν πόλη.
Ὁ δὲ λαός, ἀκούγοντας ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, πήραν ἀμέσως στά χέρια τους βάγια ἀπὸ φοίνικες καὶ βγῆκαν νά τὸν ὑποδεχτοῦν. Καὶ ἄλλοι μὲν μὲ τὰ ῥοῦχα τους, ἄλλοι δὲ κόβοντας κλαδιά ἀπὸ τὰ δέντρα, ἔστρωναν τὸ δρόμο ἀπ’ ὅπου ὁ Ἰησοῦς θὰ περνοῦσε. Καὶ ὅλοι μαζί, ἄκομα καὶ τὰ μικρὰ παιδιά, φώναζαν: «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
Ὁ Χριστὸς εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα «ἐπὶ πῶλον ὄνου». Πορεύεται καὶ οἱ Ἰσραηλίτες τὸν ὑποδέχονται μὲ τιμὲς ὡς Βασιλιά. Ἐκεῖνος δέν δίνει ἰδιαίτερη σημασία στίς τιμές, δέν περιορίζεται στό πανήγυρι, στήν πρόσκαιρη δόξα, ἀλλὰ προχωρεῖ στό σταυρὸ καὶ τὴν Ἀναστάσῃ.
Ἡ εἴσοδος τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα εἶναι τελικὰ ἡ εἴσοδος τοῦ μαρτυρίου στήν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ Κυρίου. Σὲ λίγες ἡμέρες θὰ μαρτυρήσει καὶ θὰ θανατωθεῖ στό σταυρό, γιά νά θανατώσει τὸ θάνατο καὶ νά χαρίσει τή ζωή.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲὁ Θεός· ὅθεν καὶἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Συνταφέντες σοι διὰ τοῦ Βαπτίσματος, Χριστὲὁ Θεὸς ἡμῶν, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἠξιώθημεν τῇἈναστάσει σου, καὶἀνυμνοῦντες κράζομεν· Ὠσαννὰἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’.
Τῷ θρόνῳἐν οὐρανῷ, τῷ πώλῳἐπὶ τῆς γῆς, ἐποχούμενος, Χριστὲὁ Θεός, τῶν Ἀγγέλων τὴν αἴνεσιν, καὶ τῶν παίδων ἀνύμνησιν, προσεδέξω βοώντων σοι· Εὐλογημένος εἶὁἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι.
Ὁ Οἶκος
Ἐπειδὴᾍδην ἔδησας ἀθάνατε, καὶ θάνατον ἐνέκρωσας, καὶ Κόσμον ἀνέστησας, βαΐοις τὰ νήπια ἀνευφήμουν σε Χριστέ, ὡς νικητὴν κραυγάζοντά σοι σήμερον. Ὡσαννὰ τῷ Υἱῷ Δαυΐδ· οὐκέτι γάρ φησι, σφαγήσονται βρέφη διὰ τὸ βρέφος Μαριάμ, ἀλλ' ὑπὲρ πάντων νηπίων καὶ πρεσβυτῶν, μόνος σταυροῦσαι, οὐκέτι καθ' ἡμῶν χωρήσει τὸ ξίφος· ἡ σὴ γὰρ πλευρὰ νυγήσεται λόγχῃ· ὅθεν ἀγαλλόμενοι φαμέν· Εὐλογημένος εἶὁἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι.
Μεγαλυνάριον
Ἐπὶ πώλου ὄνου εἰς τὴν Σιών, εἰσῆλθες Σωτήρ μου, ὑπὸ παίδων καὶ τῶν βρεφῶν, αἰνούμενος Λόγε, τὸὨσαννὰ βοώντων, εὐλογητὸς ὁἥκων, σῶσαι τὸν ἄνθρωπον.
