Ἄμυνα κατὰ τοῦ Διαβόλου
Νὰ κλείνετε τὶς πόρτες καὶ τὰ παράθυρα νὰ μὴν μπαίνει ἀπ' ἐκεῖὁ Διάβολος. Ἐκεῖ εἶναι τὰ ἀδύνατα σημεῖα. Ἐὰν ἀφήσεις μία σχισμή, μπορεῖ νὰ μπεῖ καὶ νὰ σοῦ κάνει ζημιά. Ἐγὼ ἀγωνίζομαι ὅλο τὸ εἰκοσιτετράωρο, γιὰ νὰ κλείσω ὅλες τὶς πόρτες τοῦ Σατανᾶ («πόρτες καὶ παράθυρα» εἶναι οἱ αἰσθήσεις).
Ἡ εὐχὴ ἁγιάζει
Ὅταν ἡ νοικοκυρὰ λέει τὴν εὐχή, κάνοντας τὶς δουλειὲς τοῦ σπιτιοῦ, ὅλα ἁγιάζονται. Καὶ τὸ φαγητό της καὶ αὐτοὶ ποὺ τρῶνε τὸ φαγητό της.
Δὲν ἁγιάζονται ὅλα
Μόνον αὐτὰ ποὺ δέχονται ἁγιασμό, αὐτὰ μόνο ἁγιάζονται. Ὅπως τὸ νερό, δέχεται ἁγιασμὸ καὶ γίνεται Ἁγιασμὸς τὰ οὔρα δὲν δέχονται ἁγιασμό. Ἡ πέτρα μὲ θαῦμα γίνεται ψωμί. Ἡ ἀκαθαρσία δὲν δέχεται ἁγιασμό.
Κώλυμα ἱεροσύνης
- Γέροντα, ἀφοῦ ἡ ἐξομολόγηση τὰ σβήνει ὅλα, τότε γιατί αὐτὸς ποῦ κάνει μεγάλη σαρκικὴἁμαρτία δὲ μπορεῖ νὰ γίνει ἱερέας;
- (Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ γέροντας ἔτυχε νὰ κρατάει δύο ἀνοξείδωτα κύπελλα ποὺ κερνοῦσε νερὸ στοὺς προσκυνητές). Δὲ μοῦ λές, ἂν τὸ κύπελλο σπάσει καὶ τὸ ἠλεκτροκολλήσω τότε δὲ θὰ γίνει γερό;
- Ναί, καὶ μάλιστα πιὸ γερὸ ἀπὸ ὅτι ἦταν πρίν.
Τότε, νὰ ποὺ τὸ ἕνα μὲ τὴν κόλληση ἔγινε πολὺ γερό, ἐνῶ τὸἄλλο, ποὺ δὲν ἔχει κόλληση, δὲν εἶναι μὲν τόσο γερό, ἀλλὰ εἶναι ἀπείραχτο. Ὅταν ἔλθει ὃ Βασιλιάς, μὲ ποιὸ ποτήρι θὰ τοῦ δώσουμε νὰ πιεῖ νερό;
- Μὲ τὸ δεύτερο, τὸ ἀπείραχτο, ποὺ δὲν ἔχει κολληθεῖ.
- Ε, γιὰ αὐτὸ κάνουμε ἱερεῖς ἐκείνους, ποὺ δὲν ἔκαναν ἁμαρτία ἀσχέτως ἐὰν δὲν εἶναι τόσο θερμοί, ὅσο ἐκεῖνοι ποὺ ἔκαναν ἁμαρτία.
Τὰ ὀνόματα αὐτῶν ποὺ δὲν γιορτάζουν
Γέροντα, πότε γιορτάζουμε; Ὅταν γεννηθήκαμε ἢ ὅταν βαφτισθήκαμε;
Γιορτάζουμε, ὅταν γιορτάζει ὃ ἅγιός μας, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου πήραμε στὸ βάπτισμα.
Τότε, τί γίνεται μὲ ὅσους ἔχουν ὀνόματα, ποῦ δὲν εἶναι ὀνόματα ἁγίων;
Ὅσων ἀνθρώπων τὰ ὀνόματα δὲν ἑορτάζουν, αὐτοὶ εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ ἁγιάσουν!
Νὰ μὴ βιαζόμαστε στὰ πνευματικὰ
Γέροντα, τί θὰ γίνει μὲἐμένα, δὲ βλέπω προκοπή.
Ἐσὺ σήμερα φύτεψες τὴν κληματαριὰ καὶ θέλεις ἀμέσως νὰ πιεῖς κρασί. Πρέπει νὰ περιμένεις, νὰ βγεῖ τὸ σταφύλι, νὰὡριμάσει, νὰ τὸ ραντίσεις, νὰ τὸ κόψεις, νὰ τὸ πατήσεις, νὰ τὸ βάλεις στὸ βαρέλι, νὰ γίνει καλὸ κρασὶ καὶ μετὰ νὰ πιεῖς. Μὴ βιάζεσαι λοιπόν. Ἀκόμα εἶσαι ἀρχάριος. Βρὲ παιδί μου, ζαλίζεσαι ἔτσι καί, ἐνῶ τὸ στομάχι σου δὲν μπορεῖ νὰ χωνέψει τὸ γάλα, πᾶς νὰ φᾶς μπριζόλα!
Τὸ «φουστάνι» τῆς Παναγίας
Παππούλη, πῶς νὰ σωθῶ; Νὰ πιαστεῖς ἀπὸ τὸ φουστάνι τῆς Παναγίας. Δηλαδή, μὲἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη, ὅπως αὐτὴ ποὺἔχει ἕνα παιδάκι στὴ μάνα του.
Ἡ ἐγκράτεια τῶν νέων
Τὴ γενετήσια ὁρμὴ πρέπει νὰ τὴ βάζουμε στὸ ψυγεῖο μέχρι τὸ γάμο καὶ νὰ κάνουμε τίμιο ἀγώνα ἐνώπιόν του Θεοῦ, γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καὶ μόνο ἔτσι θὰ βροῦμε λύση στὸ πρόβλημα αὐτό.
Ἡ «πολυγλωσσία» τοῦ Γέροντα
Μία παρέα ἀλλοδαπῶν, ἕνας Ἄγγλος, ἕνας Ἰταλὸς καὶἕνας Γάλλος, ἐπισκέφθηκε τὸ Γέροντα. Κάποιος Ἕλληνας γλωσσομαθὴς προσφέρθηκε νὰ κάνει τὸ διερμηνέα. Ὃ Γέροντας τοῦ εἶπε ὅτι δὲ χρειάζεται.
- Τοὺς πῆρε σὲ μία γωνιὰἔξω ἀπὸ τὴν αὐλή του καὶἄρχισε νὰ συνομιλεῖ μαζί τους. Μίλησε ἀρκετὴὥρα. Ἐπιστρέφοντας εἶπε στὸ «διερμηνέα».
Τὰ εἴπαμε, τὰ εἴπαμε μ' αὐτούς! Ἐγὼ τοὺς μιλοῦσα στὰ Ἑλληνικά. Αὐτοὶ καταλάβαιναν στὴ γλώσσα τους καὶ ἔτσι συνεννοηθήκαμε!
Νὰ προσέχουμε τοὺς φίλους μας
Μία μέρα δύο φίλοι πήγαιναν βόλτα. Ὃἕνας εἶχε κουστούμι καὶἦταν καθαρός. Ὃἄλλος φοροῦσε παλιόρουχα καὶ ἦταν λερωμένος.
Σὲ κάποιο σημεῖο συνάντησαν λάσπη. Τότε ὃ λερωμένος πῆρε λάσπη καὶ λέρωσε τὸν ἄλλο ποὺἦταν καθαρός.
Ὃ κακὸς ἄνθρωπος θέλει καὶ οἱἐνάρετοι νὰ γίνουν σὰν κι αὐτόν, δηλαδὴ κακοί. Γι' αὐτὸ νὰ προσέχετε στὴ ζωή σας καὶ νὰ διαλέγετε ὡς φίλους σας τοὺς ἐνάρετους.
Ἡἀγάπη δὲν πουλιέται στὰ σοῦπερ μάρκετ
ἡ γυναίκα ἔχει λιγότερη λογικὴ καὶ περισσότερη καρδιά. Ὃ ἄντρας ἔχει περισσότερη λογικὴ καὶ λιγότερη καρδιά. Τὸ εὐαγγέλιο μόνο τὴ γυναίκα λέει «πόρνη» καὶ ὄχι τὸν ἄντρα, διότι ἡ γυναίκα στὸν ἔρωτα δίνει καὶ τὴν καρδιά της, ἐνῶὃἄντρας δίνει μόνο τὸ σῶμα του, συνήθως γιὰ νὰἱκανοποιήσει τὶς ὁρμές του. Ἡ γυναίκα θέλει ἀγάπη καὶ πρέπει νὰ τῆς δίνουμε ἀγάπη. Ὃἄντρας πρέπει νὰ δίνει ἀγάπη στὴ γυναίκα του, γιατί τὰ σοῦπερ-μάρκετ δὲν πουλᾶνε ἀγάπη.
Ὃ Γέροντας καὶ τὸ ἀγριογούρουνο
Μία φορὰἕνα ἀγριογούρουνο πῆγε κοντά του. Ὃ Γέροντας τὸ χάιδεψε κι αὐτὸἔφυγε. Κάποιος τὸν ρώτησε:
-Γέροντα, τί κάνεις ἐκεῖ;
-Ἦρθε τὸ καημένο νὰ μὲ εὐχαριστήσει. Δὲ θὰ ζοῦσε ἀπὸ τὶς σφαῖρες τῶν κυνηγῶν, ἀλλὰ προσευχήθηκα νὰἀστοχήσουν καὶἔτσι ζεῖ.
Ὁ ἐγωισμὸς εἶναι σὰν τὸ στενὸ ροῦχο
Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ βάση ὅλων τῶν ἀρετῶν. Θαῦμα εἶναι ἡὑπέρβαση τῶν νόμων τῆς φύσεως. Ὃἐγωισμὸς εἶναι πάθος ποὺ δύσκολα ἀποβάλλει ὃἄνθρωπος. Εἶναι σὰν ἕνα στενὸ ροῦχο ποὺ φοράει ὃἄνθρωπος καὶ τὸ βγάζει μὲ μεγάλη δυσκολία, γιατί τοῦ εἶναι πολὺστενό.
Πολλαπλασιασμὸς κερασμάτων!
Κάποιος ἐπισκέπτης τοῦ Γέροντα πίστευε ὅτι στὴν ἐποχή μας δὲ γίνονται θαύματα. Ὃ Γέροντας διέγνωσε τὴ δυσπιστία του καὶ
τοῦ εἶπε:
- Πάρε αὐτὸ τὸ κουτὶ καὶ κέρασε τοὺς ἐπισκέπτες. (Οἱἐπισκέπτες ἤσαν περίπου 12 καὶ τὸ κουτὶ εἶχε τρία γλυκά).
- Μά, Γέροντα...
- Κᾶνε ὅπως σου λέω καὶ πάρε καὶἐσὺ κέρασμα.
(Πράγματι ἀφοῦ τοὺς κέρασε ὅλους πῆρε καὶὃἴδιος. Στὸ τέλος διαπίστωσε ὅτι στὸ κουτὶὑπῆρχαν ἀκόμη τρία γλυκά).
- Τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατο γιὰ τὸ Θεό.
Σὲ διαφορετικὴ συχνότητα
Σὲἐπισκέπτη ποὺ εἶχε μαλώσει μὲ τοὺς γονεῖς του.
Οἱ γονεῖς σου σὲἀγαπᾶνε πολύ, ἀλλὰ ποὺ νὰ συνεννοηθεῖτε!
Ἐσὺ ἔχεις τὸ ραδιόφωνο στὰ ξένα, ὃ μπαμπάς σου στὰ λαϊκά, ἡ μαμά σου στὴν κλασσική, ἡἀδελφή σου ἄλλου... Ὃ καθένας εἶχε τὴ δική του «συχνότητα». "Ἂν δε γυρίσετε ὅλοι σας τὸ κουμπὶ στὴν Ἐκκλησία, δὲν πρόκειται νὰ συνεννοηθεῖτε...
Τὸ λίπασμα τῆς ψυχῆς
Ἕνα δέντρο, ἂν δὲν τὸ περιποιούμαστε στὴ ρίζα του δὲν τὸ σκαλίζουμε, δὲν τὸ ποτίζουμε, δὲ μπορεῖ νὰ καρπίσει καὶ νὰ προοδεύσει. Ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος, ἂν δὲν καθαρισθεῖ καὶ σκαλιστεῖ μέσα του, νὰ φύγουν οἳ ἁμαρτίες καὶ τὰ πάθη μέσω τοῦ πνευματικοῦ, ἂν δὲν θρέψει τὴν ψυχή του μὲ τὸ λίπασμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ χάρη τῶν Μυστηρίων, δὲν θὰ καρπίσει ἀρετές.
Ἡ ἁπλὴ ζωὴ τοῦ Γέροντα
Ἡ ζωὴ σᾶς πρέπει νὰ εἶναι ἁπλή. Νὰ μὴν ἔχει ἀπαιτήσεις. Νὰ μὴ ζητᾶτε ὅλο εὐκολίες.
Κάποτέ μου εἶχε φέρει ἐδῶἕνας Γερμανὸς κάποιο μηχάνημα ποὺἔκοβε τὸ ψωμὶ φέτες. Μοῦ τὸ δώρισε γιὰ εὐκολία μου. Τοῦ εἶπα: Μὰ τί εἶναι αὐτό; Ἐγὼ δὲν τὸ χρειάζομαι. Ὕστερα δὲν ἔχω καὶ πᾶν τὰ ψωμί.
Τὸ διαβατήριο τῶν δοκιμασιῶν
Τὶς δοκιμασίες νὰ τὶς δεχόμαστε μὲὑπομονή, χωρὶς στενοχώρια, σὰν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ὅταν κάποιος μᾶς ἀδικεῖ, πρέπει νὰ χαιρόμαστε καὶ νὰ θεωροῦμε αὐτὸν ποὺ μᾶς ἀδικεῖ μεγάλο εὐεργέτη. Διότι γίνεται αἰτία ἀποταμιεύσεώς μας στὴν ἄλλη ζωή. Μὲ τὶς δοκιμασίες ποὺἐπιτρέπει ὃ Θεὸς μᾶς κάνει νὰἑτοιμαζόμαστε γιὰ τὴν οὐράνια βασιλεία Του, ἔχοντας στὸ χέρι τοῦ τὸ διαβατήριο τῶν δοκιμασιῶν.
Ἡ ὑπερηφάνεια μουρνταρεύει τὶς ἀρετὲς
Ἐκεῖνοι ποὺἐργάζονται μὲ τὸν Χριστὸἀλλὰ μὲὑπερηφάνεια μουρνταρεύουν (βρωμίζουν) τὶς ἀρετές τους, ὅπως μουρνταρεύονται τὰ τηγανητὰ αὐγά, ὅταν πέσει λίγη κουτσουλιά, ποὺ εἶναι γιὰ πέταμα μαζὶ μὲ τὸ τηγάνι.
Ἡ ἀξία τῆς καλοσύνης
Ἡ καλοσύνη μαλακώνει καὶἀνοίγει τὴν καρδιά, σὰν τὸ λάδι τὴ σκουριασμένη κλειδαριά.
Μὲ εὐλάβεια στὸ Συναξάρι
Ὅταν ἀκοῦμε τὸ Συναξάρι τῶν ἁγίων «Τὴ αὔτη ἡμέρα μνήμη τοῦἍγιου...», νὰ στεκόμαστε ὄρθιοι μὲ εὐλάβεια, ὅπως οἱ στρατιῶτες στέκονται προσοχὴ ὅταν διαβάζονται τὰὀνόματα τῶν ἠρωικῶς πεσόντων συναδέλφων τους.
Τὰ συναξάρια ἔχουν βιταμίνες
Γιὰ τὴ συγκέντρωσή σου γενικά, καὶἰδίως στὴν προσευχή, καθὼς καὶ γιὰ τὴν τόνωση τῆς ψυχῆς σου, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ μελέτη τῆς Κ. Διαθήκης καὶ τὰ βοηθητικὰ βιβλία τῶν ἁγίων Πατέρων... Τὰ Συναξάρια πολὺ βοηθοῦν, διότι βρίσκει κανεὶς σ ` αὐτὰὅτι εἴδους βιταμίνες ἔχει ἀνάγκη ἡ ψυχή του. Καλὸ εἶναι τὸ συναξάρι τῆς ἡμέρας.
Ὅποιος προλάβει
Γέροντα, ποιὸς πρέπει νὰ κάνει τὶς δουλειὲς τοῦ σπιτιοῦ; Ἡ γυναίκα ἢὃἄντρας;
Ὅποιος προλάβει πρῶτος...Αὐτὸς θὰἔχει καὶ τὸ μεγαλύτερο μισθό.
Ὁ Χριστὸς θὰ βρίσκει ὀργωμένο χωράφι
Γέροντα, σήμερα ὃ Διάβολος ὀργώνει ὅλη τὴ γῆ καὶ τὰ φέρνει ὅλα ἄνω κάτω. τί θὰ γίνει;
Μὴν ἀνησυχεῖς, βρὲ λεβέντη.
Ὁ Χριστὸς θὰ βρίσκει ἕτοιμο ὀργωμένο χωράφι καὶ θὰ σπέρνει χωρὶς κόπο.
Οἱ ἅγιοι δὲν εἶναι κορόιδα
Γέροντα, μὲ ὅλα αὐτὰ ποῦ κάνουν οἱἅγιοι, ὅταν ζοῦν, δὲν φοβοῦνται νὰ μὴν πέσουν σὲὑπερηφάνεια;
Τί τοὺς περάσατε τοὺς ἁγίους, γιὰ κορόιδα; Νὰὑπερηφανευτοῦν
καὶ νὰ χάσουν τὴ χάρη καὶ νὰ μείνουν μόνο μὲ τὶς ἀνθρώπινες δικές τους δυνάμεις;
Ἡ αἰτία τῶν ψυχοσωματικῶν ἀνωμαλιῶν τῶν νέων
Ἡ μαλθακότητα τῶν σημερινῶν νέων εἶναι μία ἀπὸ τὶς κύριες αἰτίες τῶν ψυχοσωματικῶν ἀνωμαλιῶν
Οἱἀντιλέγοντες ἔχουν γέροντα τὸν Διάβολο
Γέροντα, πῶς γίνεται μερικοὶ σὲ κάθε λόγο νὰ βρίσκουν ἀντίλογο;
Ώ, Εἶναι φοβερὸ νὰ συζητᾶς μὲἕναν ἄνθρωπο ποὺ συνήθισε νὰ δικαιολογεῖται! Εἶναι σὰν νὰ μιλᾶς μὲἕναν δαιμονισμένο! "Ὅσοι δικαιολογοῦνται -ὁ Θεὸς νὰ μὲ συγχωρέσει- ἔχουν γέροντα τὸ Διάβολο. Εἶναι βασανισμένοι ἄνθρωποι. Δὲν ἔχουν μέσα τοὺς εἰρήνη. Τὸ ἔχουν κάνει ἐπιστήμη αὐτό.
Τὸ ἀτέλειωτο ἐργόχειρο τῆς μετάνοιας
Ἡ μετάνοια γιὰ τὸν ἀγωνιζόμενο εἶναι ἕνα ἐργόχειρο ποὺ δὲν τελειώνει ποτέ. Τοὺς πεθαμένους τοὺς κλαῖνε, τοὺς θάβουν, τοὺς ξεχνοῦν. Τὶς ἁμαρτίες θὰ τὶς κλαῖμε συνέχεια, μέχρι νὰ πεθάνουμε.
Ἡ ἀνατροφὴ τοῦ παιδιοῦ
Ἡἀνατροφὴ τοῦ παιδιοῦἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἐγκυμοσύνη. Ἂν ἡ μητέρα ποὺ κυοφορεῖ συγχύζεται καὶ στενοχωριέται, τὸἔμβρυο μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς ταράζεται. Ἐνῶὅταν ἡ μάνα προσεύχεται καὶ ζεῖ πνευματικά, τὸ παιδάκι στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας ἁγιάζεται.
Τὸ διαβατήριο τοῦ Παραδείσου
Γιὰ νὰ πάει κανεὶς στὸν γλυκὸ Παράδεισο πρέπει νὰ φάει πολλὰ πικρὰ ἐδῶ, νὰἔχει τὸ διαβατήριο τῶν δοκιμασιῶν στὸ χέρι.
Κτήματα στὸν οὐρανὸ
Ὁ Θεὸς μᾶς ἔχει ἐξασφαλισμένα κτήματα ἐκεῖ στὸν οὐρανὸ .Ὅταν ὅμως ζητοῦμε νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπὸ μία δοκιμασία, δίνει αὐτὰ τὰ κτήματα σὲ ἄλλους καὶ τὰ χάνουμε. Ἐνῶ, ἂν κάνουμε ὑπομονή, θὰ μᾶς δώσει καὶ τόκο.
