Ἡ Σύναξις τῶν Δώ­δε­κα Ἀ­πο­στό­λων (2)

Στίς ­30 Ἰ­ου­νί­ου­ ­ἡ Ἐκ­κλη­σί­α µας ἑ­ορ­τά­ζει τοὺς Δώ­δε­κα Ἀ­πο­στό­λους τοῦ Χρι­στοῦ, τή­ν «δω­δε­κά­ριθ­μον φά­λαγ­γα» τῶν πρω­τα­γω­νι­στῶν τοῦ Πνεύ­μα­τος, ὅ­πως ἀ­να­φέ­ρει ἕ­νας ὕ­μνος τῆς ἑ­ορ­τῆς.

Εἶ­ναι οἱ ἄν­θρω­ποι ποὺ τοὺς ἐ­πέ­λε­ξε ὁ Θε­άν­θρω­πος, γιὰ νὰ ἀ­πο­τε­λέ­σουν τὸν πυ­ρή­να τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καὶ νὰ γί­νου­ν ­οἱ συ­νε­χι­στὲς τοῦ ἀ­πο­λυ­τρω­τι­κοῦ ἔρ­γου Του στὸν κό­σμο. Τὸ ἀ­πο­στο­λι­κὸ ἀ­ξί­ω­μα εἶ­ναι τὸ πι­ὸ τι­μη­τι­κὸ ἀ­ξί­ω­μα στὴν Ἐκ­κλη­σί­α. Ὑ­πε­ρέ­χει ἀ­πὸ κά­θε ἄλ­λο ἀ­ξί­ω­μα.

Ἔ­φε­ραν δὲ εἰς πέ­ρας τὴν τι­μη­τι­κὴ ἀ­πο­στο­λὴ τους οἱ Ἀ­πό­στο­λοι μὲ τὴ Χά­ρη καὶ βο­ή­θει­α τοῦ Πα­να­γί­ου Πνεύ­μα­τος, ποὺ ἔ­λα­βαν κα­τὰ τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς Πεν­τη­κο­στῆς.

Δὲν εἶ­χαν κα­τὰ κό­σµ­ον προ­σόν­τα, στὰ ὁ­ποῖ­α θὰ μπο­ρού­σα­ν ­νά βα­σι­σθοῦν καὶ νὰ προ­χω­ρή­σουν στὸ ἔρ­γο τῆς δι­α­δό­σε­ως τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου. Ὡ­ραί­α ἐ­ρω­τᾶ ὁ Ἱ­ε­ρὸς Χρυ­σό­στο­μος: «Τί­νι γά­ρ ἐ­θάρ­ρουν;». Πού μπο­ροῦ­σαν νὰ στη­ρι­χθοῦν καὶ νὰ ἔ­χουν θάρ­ρος γιὰ τὸ ἔρ­γο τους; «Τῇ­ ­δει­νο­τη­τι τῶν λό­γων;», ­στή ρη­το­ρι­κή τους μή­πως ἱ­κα­νό­τη­τα; «Ἀλ­λὰ πάν­τω­ν ­ἦσα­ν ἀ­μα­θε­στε­ροι», ἀ­παν­τᾶ ὁ ἴ­διος ἱ­ε­ρὸς Πα­τήρ. Ἦ­σαν ἀ­γράμ­μα­τοι ψα­ρά­δες. Ἀλ­λὰ μή­πως μπο­ροῦ­σαν νὰ βα­σι­σθοῦν, συ­νε­χί­ζει ὁ Χρυ­σό­στο­μος, «τῇ ­πε­ρι­ου­σίᾳ­ ­τῶν χρη­μά­των;», στὸν πλοῦ­το τους; «Ἀλλ’ οὐ­δὲ ρά­βδον, οὐ­δέ­ ­υὑπο­δη­μα­τα εἶ­χον», ἤ­σαν δη­λα­δὴ πάμ­πτω­χοι ὑ­λι­κά. «Ἀλ­λὰ τῇ

­ ὑ­πε­ρι­φα­νει­α­ ­τοῦ γέ­νους;»,ἐ­πι­μέ­νει νὰ ἐ­ρω­τᾶ ὁ Ἅ­γι­ος. Μή­πως κα­τή­γον­το ἀ­πὸ κά­ποιο ξα­κου­στὸ γέ­νος καὶ αὐ­τὸ τοὺς ἔ­δι­νε «ἀ­έ­ρα» καὶ θάρ­ρος; «Ἀλλ’ εὐ­τε­λεί­ς ­η­σαν καί­ ­εξ εὐ­τε­λῶν», ἀ­παν­τᾶ. Ἤ­σαν ἄν­θρω­ποι ἄ­ση­μοί του ἅ­πλου λα­οῦ, παι­διὰ φτω­χῶν γο­νέ­ων μὲ τί­πο­τε τὸ ἐν­τυ­πω­σι­α­κὸ κα­τὰ κό­σµ­ον (ΕΠΕ 12,370).

Καὶ ὅ­μως αὐ­τοὶ οἱ ἄ­ση­μοι, οἱ ἀ­γράμ­μα­τοι καὶ φτω­χοί, μὲ τὴ χά­ρη καὶ τὸν φω­τι­σμὸ τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­το­ς ­ἀ­νέ­τρε­ψαν τὸ κα­τε­στη­μέ­νο τῶν αἰ­ώ­νων, φώ­τι­σαν τὴ σκο­τι­σμέ­νη ἀν­θρω­πό­τη­τα, ἄ­νοι­ξαν τὴν με­τὰ Χρι­στὸν ἐ­πο­χὴ στὴν ἱ­στο­ρί­α τοῦ κό­σμου, ἐ­ξευ­γέ­νι­σαν μὲ τὸ κή­ρυγ­μα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου τὰ ἤ­θη καὶ ἐ­ξα­γί­α­σαν μὲ τὴ Χά­ρη τῶν Μυ­στη­ρί­ων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοὺς ἀν­θρώ­πους.

Ἡ προ­σφο­ρὰ τῶν Ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στο­λῶν στὴν ἱ­στο­ρί­α τοῦ πο­λι­τι­σμοῦ εἶ­ναι θε­με­λι­ώ­δης. Ἔ­θε­σαν τὰ ἰ­σχυ­ρὰ καὶ ἀ­δι­ά­σει­στα θε­μέ­λι­α, γιὰ νὰ μπο­ρεῖ νὰ ζεῖ ὁ κό­σμος µας. Καὶ ἂν σή­με­ρα πα­ρα­παί­ει ὁ κό­σμος, εἶ­ναι για­τί δὲν θέ­λει νὰ στη­ρί­ζε­ται στὰ ἀ­κλό­νη­τα ἐ­κεῖ­να θε­μέ­λι­α, τὰ ὁ­ποῖ­α ἔ­θε­σαν βα­θι­ὰ στὴ γῆ μας οἱ Ἁ­γι­ο­πνευ­μα­το­κί­νη­τοι ἐ­κεῖ­νοι ἄν­θρω­ποι, οἱ ὁ­ποῖ­οι κή­ρυ­ξαν στὴν τό­τε γνω­στὴ οἰ­κου­μέ­νη τὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο. Ὑ­πέ­γρα­ψαν δὲ τὸ κή­ρυγ­μά τους μὲ τὸ αἷ­μα τους, μὲ τὴν ζω­ή τους. Σύμ­φω­να μὲ το­ν «Συ­να­ξα­ρι­στὴ»τοῦ Ἁ­γί­ου Νι­κο­δή­μου τοῦ Ἁ­γι­ο­ρεί­του, οἱ ἅ­γι­οι Ἀ­πό­στο­λοι πε­ρά­τω­σαν τὴν ἀ­πο­στο­λή τους ὡς ἑ­ξῆς:

Οἱ πρω­το­κο­ρυ­φαί­οι­ ­Πε­τρος καὶ Παύ­λο­ς ­μαρ­τυ­ρη­σαν στὴ Ρώ­μη , ὁ πρῶ­τος μὲ σταυ­ρι­κὸ θά­να­το, μὲ τὴν κε­φα­λή του πρὸς τὴ γῆ, καὶ ὁ δεύ­τε­ρος μὲ ἀ­πο­κε­φα­λι­σμό.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ἀν­δρέας ὁ Πρω­το­κλη­το­ς ­μαρ­τύ­ρη­σε στὴν Πά­τρα, σὲ σταυ­ρὸ μὲ σχῆ­μα Χ.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ἰά­κω­βος, ὁ ἀ­δελ­φός τοῦ ἁ­γί­ου Ἰ­ω­άν­νου, θα­να­τώ­θη­κε, πρῶ­τος ἀ­πὸ ὅ­λους τους Ἀ­πο­στό­λους, ἀ­πὸ τὸν Ἡ­ρώ­δη τόν ­Ἀ­γρίπ­πα μὲ ἀ­πο­κε­φα­λι­σμὸ στὰ Ἱ­ε­ρο­σό­λυ­μα.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ἰω­άν­νη­ς ­ο Εὐ­αγ­γε­λι­στὴς ἐ­ξο­ρί­σθη­κε στὴν Πά­τμο και­ ­τε­λι­κὰ πέ­θα­νε στὴν Ἔ­φε­σο.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Φίλιπ­πο­ς ­σταυ­ρω­θη­κε στὴν Ἱ­ε­ρά­πο­λη τῆς Συ­ρί­ας.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Θω­μᾶς ­τρυ­πη­θη­κε μὲ ἀ­κόν­τι­α καὶ λόγ­χες στὴ χώ­ρα τῶν Ἰν­δῶν καὶ πα­ρέ­δω­σε ἐ­κεῖ τὴν ψυ­χή του.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο­ς ­σταυ­ρω­θη­κε στὴν Οὐρ­βα­νού­πο­λη τῆς Ἰν­δί­ας.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ματ­θαῖο­ς ­μαρ­τυ­ρη­σε δι­ὰ λι­θο­βο­λι­σμοῦ καὶ πυ­ρὸς στὴν Ἱ­ε­ρά­πο­λη τῆς Συ­ρί­ας.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ἰά­κω­βος ὁ τοῦ Ἀλ­φαί­ου­ ­πε­ρα­τω­σε τὸ ἀ­πο­στο­λι­κὸ ἔρ­γο τοῦ κρε­μα­σμέ­νος σ’ ἕ­να σταυ­ρό.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Σί­μων ὁ Ζη­λω­τὴς καὶ Κα­να­νί­τη­ς ­πα­ρε­δω­σε τὸ πνεῦ­μα τοῦ καρ­φω­μέ­νος σ’ ἕ­να σταυ­ρὸ στὴ Μαυ­ρι­τα­νί­α τῆς Ἀ­φρι­κῆς.

Ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ἰού­δας ὁ Θαδ­δαί­ο­ς ­θα­να­τω­θη­κε μὲ τό­ξα στὴ Με­σο­πο­τα­μί­α κρε­μα­σμέ­νος σ’ ἕ­να δέν­τρο.

Τέ­λος, ὁ ἅ­γι­ο­ς ­Ματ­θίας, ποὺ πῆ­ρε τὴ θέ­ση τοῦ προ­δό­τη Ἰ­ού­δα, πα­ρέ­δω­σε τὴν ψυ­χή του μὲ φρι­κτὰ βα­σα­νι­στή­ρι­α στὴν Αἰ­θι­ο­πί­α.

Αὐ­τοὶ ἤ­σαν οἱ ἅ­γι­οι Ἀ­πό­στο­λοι, τὰ ἐ­κλε­κτὰ δο­χεῖ­α τῆς Χά­ρι­τος τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, οἱ Φω­το­δό­τες ποὺ μὲ τὸ κή­ρυγ­μα καὶ τὴ ζω­ὴ τους ἔ­δω­σαν ὑ­ψη­λό, οὐ­σι­α­στι­κὸ νό­η­μα στὴ ζω­ὴ τῶν ἀν­θρώ­πων. Οἱ ἀ­λη­θι­νὰ πνευ­μα­τι­κοὶ ἄν­θρω­ποι, ποὺ ἐμ­πνέ­ουν καὶ σή­με­ρα ὅ­σους θέ­λουν νὰ ζοῦν ­μι­ά ζω­ὴ ἀ­λη­θι­νὰ πνευ­μα­τι­κή.